پری‌بیوتیک‌ها از جمله فیبرهای غذایی هستند که به طور طبیعی در غذاهای نظیر کاسنی، کنگر فرنگی، سیر خام، تره فرنگی، پیاز، مارچوبه و جودوسر و همچنین شیر سینه یافت می‌شود. پری‌بیوتیک‌ها از انواع خاص فیبرهای غیرقابل هضم هستند که برای تحریک رشد باکتری‌های پروبیوتیک در بدن ضروری است. یافته‌ها نشان داد موش‌های دارای رژیم غذایی پری بیوتیک در مقایسه با موش‌های بدون رژیم غذایی پری بیوتیک، زمان بیشتری در خواب NREM (حرکت چشمی غیرسریع) سپری می‌کردند که خوابی آرامش بخش و تجدیدکننده نیرو بوده و در آن خواب دیدن اتفاق نمی‌افتد.
رابرت تامسون، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کلورادو، در این باره می‌گوید: «ما دریافتیم پری بیوتیک رژیمی موجب بهبود خواب NREM و همچنین خواب REM بعد از یک اتفاق استرس زا شد. »
مونیکا فلشنر، عضو دیگر تیم تحقیق، در ادامه می‌افزاید: «با در نظر گرفتن این موضوع که خواب NREM کافی و تغذیه مناسب می‌تواند بر رشد و عملکرد مغز تاثیر گذارد و مشکلات خواب هم در اوایل زندگی شایع است، این امکان وجود دارد که رژیم غذایی غنی از پری‌بیوتیک‌ها در سال‌های اول زندگی به بهبود خواب کمک کرده، از میکروبیوم های روده حفاظت کرده و سلامت بهینه مغز را افزایش دهد. » پری‌بیویتک‌ها متفاوت از پروبیوتیک‌ها هستند. پروبیوتیک‌ها باکتری‌هایی هستند که به حفظ تعادل طبیعی روده‌ها در یک موجود زنده کمک می‌کنند. دستگاه گوارشی طبیعی انسان حاوی ۴۰۰ نوع باکتری پروبیوتیک است که موجب کاهش رشد باکتری‌های مضر می‌شوند و به بهبود سلامت سیستم گوارشی کمک می‌کند.
منبع: سپیدآنلاین