دکتر غلامرضا زمانی گفت: پارستزی، اصطلاح درمانی برای احساس گرما و درد و نیز احساس سوزن سوزن شدن پا یا مورمور شدن است.
وی ادامه داد: این احساس می‌تواند از سطح ملایم تا شدید در افراد مختلف مشاهده شود و نیز امکان ایجاد آن به صورت حاد (کوتاه مدت) یا مزمن (بلند مدت) به‌طور طبیعی وجود دارد و علت سوزش کف پا متعدد و مختلف است و می‌تواند از خستگی ساده تا شرایط جدی‌تر همچون وارد شدن آسیب به اعصاب، ناهنجاری ستون فقرات یا مشکلات چرخش خون باشد.
عضو انجمن صنفی جراحان عمومی ایران افزود: بنابراین هنگام مشاهده این شرایط باید دلیل اصلی مشکل در اسرع وقت تشخیص داده شود تا از وارد شدن آسیب بلند مدت و گسترش احتمالی بیماری جلوگیری کرد.
زمانی گفت: در این رابطه مشکلات سیستمیک بدن همچون ابتلا به بیماری دیابت و آسیب‌های وارد شده به اعصاب در ناحیه کمر می‌تواند باعث نوروپاتی یا از دست دادن احساس در پاها شود و این شرایط اغلب باعث سوزش سر انگشتان دست و پا می‌شود و افرادی که از سندروم سوزن سوزن شدن رنج می‌برند، ممکن است به‌طور هم زمان با مشکلاتی در سایر نقاط بدن خود مواجه باشند.
وی ادامه داد: علاوه بر احساس سوزش، علائم اصلی ابتلا به پارستزی شامل قرمز شدن، ورم و التهاب، افزایش تعریق، درد کف پا ناشی از گرفتگی و احساس افزایش دما در پاها است.
عضو انجمن صنفی جراحان عمومی ایران تصریح کرد: این شرایط، نشانه‌ای از ایجاد مشکلات جدی‌تر برای فرد است و باید به پزشک متخصص مراجعه شود.
زمانی گفت: فتق دیسک کمر، تنگ شدن کانال نخاعی و سُرخوردگی مهره‌های کمر در ناحیه کمر می‌تواند باعث تحریک عصب سیاتیک شود و در نهایت این تحریک با ایجاد درد در ناحیه پا همراه می‌شود.
وی اظهار کرد: دلایل عادی ابتلا به پارستزی شامل کار کردن زیاد، چاقی و اضافه وزن، مشکلات خونی، اعتیاد به مصرف الکل، مشکلات چرخش خون، گیر افتادن عصب، فقر ویتامین B، بیماری نقرس، ضربه خوردن، بیماری پای ورزشکاران، نوروما یا تومور عصبی، نوروپاتی محیطی، بیماری دیابت، قرار گرفتن در معرض مواد سمی یا شیمیایی و درماتیت تماسی است.
عضو انجمن صنفی جراحان عمومی ایران گفت: یک نکته مهم درباره تشخیص سوزش و داغ شدن پا این است که دلیل خاص سوزش و داغ شدن کف پا به‌طور دقیق با انجام معاینات لازم توسط یک پزشک با تجربه تشخیص داده شود.
وی با اشاره به اینکه پزشک می‌تواند از برنامه درمانی مناسب با توجه به علت مشکل استفاده کند، تصریح کرد: درمان انتخاب شده در این حالت می‌تواند به سادگی عوض کردن کفش یا درمان‌های سیستمیک برای اصلاح دلیل اصلی بیماری باشد.
عضو انجمن صنفی جراحان عمومی ایران ادامه داد: پوشیدن کفش مناسب، پوشیدن جوراب نخی به منظور کاهش سطح عرق کردن پا، شستشوی پا با آب خنک، افزایش مواد مغذی مورد استفاده به صورت روزانه به خصوص ویتامینB، استراحت دادن به پا تا حد ممکن، بالا نگه داشتن پا در زمان استراحت، کاهش مصرف مواد مسکن و یا الکل از جمله فعالیت‌هایی است که می‌توان از آن‌ها در خانه برای کاهش مشکل و ناراحتی تا زمان بهره‌گیری از خدمات درمانی حرفه‌ای استفاده کرد.
زمانی افزود: تجویز دارو (داروهای ضد قارچ و نیز داروهای مسکن، عصبی و دیابتی)، تجویز انواع مختلف پمادها و کرم‌های موضعی، استفاده از کفش یا کفی‌های طبی مخصوص، برنامه‌ریزی درمانی برای ترمیم اعصاب آسیب دیده یا مشکلات خاص ایجاد شده برای اعصاب، مفاصل یا عضلات (شامل مشکلات موجود در ناحیه کمر)، مصرف مکمل‌های ویتامینی از دیگر روش‌های درمان این بیماری است.