زانوی پرانتزی
بدشکلی‌های زاویه‌دار اندام‌های تحتانی در کودکان به طور شایع علت مراجعه والدین کودکان به کلینیک‌های ارتوپدی است.
این حالت زاویه‌دار شدن استخوان‌های ساق و ران ممکن است در سطح جلویی(به صورت واروس، کم شدن زاویه و والگوس، افزایش زاویه اتفاق بیفتد) یا به صورت زاویه‌دار شدن در جهت جلو و عقب یا ترکیبی از این دو حالت ایجاد شود. پاهای پرانتزی در دوره نوزادی 15 درجه است و در یک‌سالگی به 10 درجه می‌رسد و در 18 ماهگی تا 24 ماهگی به حد طبیعی می‌رسد.
علت:
به طور کلی پرانتزی شدن خفیف و متوسط اندام‌های تحتانی در داخل رحم است و زاویه‌دار شدن و حالت پرانتزی به علت ترکیب چرخش خارجی مفصل ران و چرخش داخلی استخوان ساق است. گاهی اوقات هم اختلالات ساختاری و کمبود ویتامین D یا کلسیم می‌تواند علت بروز این اختلال باشد و به همین دلیل باید بررسی‌های لازم توسط پزشک صورت گیرد.
تشخیص
مهم‌ترین مسئله در بدشکلی‌های زاویه‌دار تشخیص حالت‌های فیزیولوژیک و پاتولوژیک است. روش‌های ارزیابی و تاریخچه طبیعی برای انجام درمان مناسب را لازم است.
درمان:
اصولا پاهای پرانتزی تا یک‌سالگی ادامه داشته و فقط خیلی کم با رشد کودک اصلاح می‌شود. بعد از اینکه کودک شروع به راه رفتن می‌کند پاهای پرانتزی خود به خود اصلاح می‌شود. دکتر ملک‌پور می‌گوید: «اصلاح پاهای پرانتزی گاهی اوقات به طور طبیعی تا 24 ماهگی یا بیشتر ممکن است طول بکشد. در برخی موارد پاهای پرانتزی تا سه سالگی ادامه داشته ولی در پنج سالگی بدون هیچ‌گونه درمان خودبه‌خود با رشد کودک اصلاح می‌شود. محققان تخمین می‌زنند تقریبا 95 درصد کودکان با پاهای پرانتزی تا سن بلوغ به حد نرمال می‌رسند و اصولا تا 10الی 13 سالگی هیچ‌گونه درمان جراحی توصیه نمی‌شود.