به گزارش بهداشت نیوز، علیرضا جعفری روانشناس، اظهار داشت: بازیها باید بر اساس مقتضای سنی کودکان طراحی شوند. برای همین کارخانههای اسباببازی سازی موظف هستند، وسایل بازی کودکان زیر 3 سال را با اجسام نوکتیز و آنهایی که خطر بلعیده شدن دارند، طراحی نکنند.
وی افزود: استفاده از برخی وسایل تصویری به لحاظ جسمی و روانی برای کودکان این رده سنی نیز خطرناک است.
وی ادامه داد: در سن 4 یا 5 سالگی که کودکان وارد مرحله هویت جنسی میشوند، باید مراقب خالهبازی و آمپولبازی آنها باشیم. آنها در این سنین در حال آزمایش هویت جنسی خود هستند و والدین آنها باید مراقب بازیهای آنها باشند.
این روانشناس تأکید کرد: بازیهای رایانهای خشن میتواند تکانه پرخاشگری کودکان را تحریک کند. البته بازیهای رایانهای به مقدار کم میتواند مفید باشد، زیرا تجسم فضایی کودکان را بیشتر میکند. البته این نکته را باید مدنظر قرار داد که بازیهای رایانهای باید متناسب با سن کودکان و حفظ سلامت روانی او باشد.
وی ادامه داد: تماشای برنامههای شبکههای ماهواره موجب بلوغ زودرس کودکان میشود، همچنین تماشای فیلمهای خشن میتواند الگوی ذهنی کودکان را بر اساس پرخاشگری شکل دهد.
وی افزود: کودکان چون به مرحله تفکر انتزاعی نرسیدهاند، ممکن است کارهایی را انجام دهند که با عقل سلیم در تضاد است. مثلا بعد از تماشای پرش فردی از صخره آن را تکرار کنند.
این متخصص بهداشت و روان تصریح کرد: بچههایی که مجموعهها و برنامههای کودک با محتوای رزمی میبینند، رفتارهای خارقالعاده آن را تکرار میکنند، در این حالت وظیفه بزرگترها این است که به کودکان آگاهی لازم در خصوص خطرات این بازیها را بدهند.
وی افزود: در مرحله نوجوانی برای کنترل پرخاشگری باید نوجوان را به ورزشهای رزمی یا ژیمناستیک تشویق کرد تا از این طریق انرژیاش تخلیه شود.
وی گفت: با توجه به اینکه هویتیابی از 14 سالگی آغاز و تا 21 سالگی ادامه پیدا میکند، نوجوان در این سنین هویتیابی کرده بنابراین باید مراقب الگوهای ذهنی او باشیم. اگر نوجوانی در این سنین به هویت خود نرسد، در 50 یا 60 سالگی هم نمیرسد، که این موضوع ارزش این سنین را بیش از پیش آشکار میکند.
این پژوهشگر بازیهای کودکان ادامه داد: الگوپذیری نوجوانان از هنرپیشهها و ورزشکاران زیاد است. بنابراین رسانهها به ویژه صدا و سیما باید الگوهای مناسب را ترویج کنند.
وی خاطرنشان کرد: هنرپیشههای غربی تناسبی با ما ندارند. رفتارهای آنها نباید الگوی جوانان ما باشد. اگر رسانه نتواند الگوی مناسب را برای نوجوانان فراهم کند، آنها ناگزیر کسانی را مدنظر قرار میدهند که رفتارهایی مانند سیگار و قلیانکشیدن یا حرکات خشن و پرخاشگرانه از خود نشان میدهند.
تاثیرپذیری کودکان از شخصیت های کارتونی