1. پدر و مادرها باید
تا حدی با بازی‌های رایانه‌ای آشنا باشند و بدانند که هر بازی برای چه سنی مناسب است؛
و در این زمینه از کارشناسان مربوطه کمک بگیرند.
2. آنان در خرید چنین
بازی‌هایی فرزندشان را راهنمایی و البته استفاده برخی بازی‌ها را منع کنند و از آسیب‌های
مخرب آن برایشان صحبت نمایند.
3. فرزندان باید بدانند
که از رایانه هم مانند دیگر وسایل زندگی متعادل استفاده کنند. لذا به کودکان در ساعات
معینی اجازه انجام بازی‌های رایانه‌ای را بدهید. شاید برای دفعات اول آنان کمی مقاومت
نشان دهند، اما به مرور زمان به نظم استفاده از رایانه عادت می‌کنند.
4. والدین زمان بیشتری
را در کنار فرزندان خودشان بگذرانند. هر قدر صمیمیت و ارتباط صحیح بین فرزندان وخانواده
بیشتر باشد، زمینه استفاده از چنین بازی‌هایی کمتر فراهم می‌شود.
5. استفاده از بازی‌های
فکری و معمایی یکی از راه‌های رشد خلاقیت و نوآوری کودکان است. بازی‌هایی که بیشتر
سلول‌های مغزی را به کار وادار و فکر آنان را درگیر کند؛ نرم‌افزارهای آموزشی می‌توانند
نقش مهمی در این زمینه داشته باشند.
6. بهتر است گاهی
پدر و مادرها هم در انجام بازی با کودکان همراه شوند؛ بازی‌های دسته جمعی می‌تواند
به صمیمیت روابط خانواده و ایجاد رقابت سالم در میانشان کمک کند.
7. و در آخر باید در کنار استفاده از رایانه، تحرک
هم وجود داشته باشد و فرزندان را تشویق به ورزش های مناسب کرد؛ حتی استفاده از بازی‌های
رایانه‌ای که باعث رشد ذهنی افراد شده نیز مفید است.