این یک اصطلاح عام است که نشان‌دهنده آسیب به هریک از اعصاب متعدد محیطى است. آسیب مى‌تواند در اثر عوامل گوناگون مثل ضربه، فشار روى عصب (مانند نشانگان تونل کارپال 'درد عصبى و احساس خواب‌زدگى در دست و انگشتان که در اثر فشار روى عصب مدیان در تونل کارپال ایجاد مى‌شود) عفونت (مانند آبله‌مرغان، مالاریا، بوتولیسم)، مواد سمى (مانند سرب، جیوه، آرسنیک، و ترکیبات ارگانوفسفره که در حشره‌کش‌ها وجود دارد)، و بیمارى‌هاى مزمن (مانند بیمارى قند، اعتیاد به الکل، کمبود ویتامین B۱۲) ایجاد شود.
درمان طبى بیمارى اعصاب محیطى بستگى به‌علت زمینه‌اى دارد. پزشک به احتمال زیاد شما را براى تشخیص به یک متخصص اعصاب ارجاع خواهد داد. بیمارى‌هاى اعصاب محیطى را که در اثر فشار ایجاد شده است معمولاً مى‌توان با آزاد کردن آن در نقطهٔ اعمال فشار برطرف کرد. اگر یک عامل سمى مشخص شد حذف آن باعث توقف پیشرفت بیمارى مى‌شود در بیمارى‌هاى مزمن مثل اعتیاد به الکل و بیمارى قند، آسیب به عصب مى‌تواند برگشت‌ناپذیر باشد ولى با مهار بیمارى زمینه پیشرفت آن ممکن است متوقف یا کند شود.
: بیماری دیابت را با درمان به موقع کنترل کنیم.الکل را ترک کنیم.از داروها یا مواد شیمیایی از قبیل امتین ، هگزوباربتیال ، کلربوتانول ، سولفانامیدها، فنی توئین ، نیتروفورانتوئین ، فلزات سنگین ، مونوکسیدکربن ، حلال ها، یا سموم صنعتی دوری کنیم.
علائم بیمارى اعصاب محیطى بستگى به عصب مبتلا دارد. علائم اغلب در ابتدا خفیف است و تنها احساس کرختى و گز گز در بخش درگیرشدهٔ بدن وجود دارد. حساسیت پوستى ممکن است وجود داشته باشد و درد تیرکشندهٔ عصبى ممکن است بروز کند. تحلیل عضلانى و فلج ممکن است از مشخصات موارد مزمن بیمارى باشد.
درد مزمن و ناتوانی