بیماری «ام.اس» از بیماری های شایع سیستم عصبی مرکزی است که بیشتر افراد جوان و میانسال را گرفتار می کند.بر اثر آن سیستم های عصبی مغز برای دفاع از خود تحلیل می رود وآسیب می بیند.
درمان این بیماری شامل: کنترل علائم و بهبود زندگی بیمار است. در حال حاضر بسیاری از داروها، موجب کاهش شدت حملات MS و کاهش سرعت پیشرفت این بیماری می گردند. اگر به محض تشخیص این بیماری، درمان صورت نگیرد، موجب از کارافتادگی فرد می گردد.
راه شناخته شده ای برای پیشگیری وجود ندارد
علل: علت اصلی این بیماری نسبتاً ناشناخته، هنوز مشخص نیست، اما متخصصین مغز و اعصاب معتقدند که «محیط»، «ژنتیک» و «ایمنولوژی» پائین بدن در بروز این بیماری بی تأثیر نیست و محیط «گرم»، «مرطوب»، «استرس» و «آلودگی صوتی» در تشدید آن دخیل است
گرچه هر بیمار مبتلا به ام اس دچار علایم مختلفی می
شود اما بیشتر بیماران یک یا چند علامت اولیه این بیماری را که در زیر می آید،
تجربه می کنند:
- اختلالات بینایی
- درد
- بی اختیاری ادراری
- ضعف
- بی حسی
- لرزش
- خستگی
- گرفتگی عضلات
- سرگیجه
- اختلال در تعادل بدن
- فلج
- مشکلات شناختی
- افسردگی
- تغییرات خلق.
مشکلات کلی در نقاط مختلف بدن که در بخش علایم به بخشی از آنها اشاره شده است.