وقتی که بدن به عفونت و التهاب باکتریال بطور طبیعی، واکنش نشان دهد سپسیس اتفاق می افتد. در سپسیس باکتریها سمی تولید می کنند که باعث انتشار وسیع التهاب در ارگانهای بدن شده و درجه حرارت بدن فرد فشار خون و عملکرد ریه ها و دیگر ارگانها بسرعت تغییر می کند.
هیچ نوع تست آزمایشگاهى قابل قبولى براى تشخیص زودرس سپسیس وجود ندارد. تظاهرات بالینى (فوق‌الذکر) به‌صورت‌هاى مختلف وجود داشته و غیر اختصاصى مى‌باشند. یافته‌هاى آزمایشگاهى ممکن است شامل لکوسیتوز با شیفت به چپ، ترومبوسیتوپنی، هیپربیلى‌روبینمی، و پروتئینورى باشند.
اگر برای همه انواع روش پیشگیری وجود ندارد ولی در بعضی موارد می توان پیشگیری کرد. بطور مثال: انتقال باکتری گروه استرپتوکوک B از مادر به نوزاد طی زایمان.
باکتریها تقریباً، همیشه علت سپسیس نوزادان و کودکان می باشند. باکتریهایی مثل Ecoli، لیستریامنوسیتوژنز، نیسر یا مننژتیدیس، استرپتوکوک پنومونیه، هموفیلوس آنفولانزاتیپ B، سالمونلا و استرپتوکوک B بطور معمول بیشتر باعث ایجاد سپسیس در نوزادان و کودکان بیشتر از ۳ ماه میشوند.
در نوزادان علائم واضح کمتری دارد ولی این علائم از کودکی به کودک دیگر متفاوت ممکنست باشد. غالباً این کودکان بیحال هستند و از خود نمی توانند مراقبت کنند.
از آنجا که باکتری در ریه، روده ها، مجاری ادراری و مثانه، سمی تولید می کند که به سیستم ایمنی بدن و ارگانها و بافتهای بدن، حمله می کند