عفونت لیستریایی

عفونت لیستریا یا لیستریوزیس یک بیماری است که معمولا دراثرخوردن غذاهای آلوده شده با باکتری ای که " لیستریا منوسیتوژنز" نامیده میشود، ایجاد میگردد.

بالغین غیر باردار مبتلا به لیستریوز را بایستى تحت درمان با آمپى‌سیلین ۹۲ گرم وریدى هر ۴ ساعت) یا پنى‌سیلین G (۲۰-۱۵ میلیون واحد وریدى در روز - منقسم در ۶ روز) قرار داد؛ در افراد مبتلا به ضعف سیستم ایمنى داراى مننژیت مى‌توان به‌منظور سینرژى جنتامایسین (۳/۱ mg/kg به‌صورت وریدى هر ۸ ساعت) را نیز اضافه نمود. در موارد آلرژى به پنى‌سیلین، از کوتریموکسازول (روزانه mg/kg پانزده هفتادوپنجم در سه دوز منقسم وریدی) استفاده مى‌شود. درمان مننژیت در افراد سالم از نظر سیستم ایمنى بایستى ۳-۲ هفته پس از قطع تب ادامه یابد. بیماران ضعیف از نظر سیستم ایمنى احتمالاً بایستى ۶-۴ هفته درمان بگیرند. لیستریوز در باردارى با آمپى‌سیلین (۵/۱-۱ گرم وریدى هر ۶ ساعت به مدت ۲ هفت) درمان مى‌شود؛ در صورت آلرژى به پنى‌سیلین اریترومایسنى جایگزین مناسبى در ماه آخر باردارى است. درمان باکتریمى مادر طى باردارى مى‌تواند از عفونت نوزادى پیشگیرى نماید. لیستریوز نوزادى به ۲ هفته درمان با آمپى‌سیلین نیاز دارد. در نوزادان کمتر از ۲۰۰۰ گرم، دوز روزانه در هفته اول ۱۰۰mg/kg (تقسیم در دو دوز) و در هفته دوم ۱۵۰mg/kg است. در نوزادان ۲۰۰۰ گرمى و بالاتر، دوز روزانه در هفته اول ۱۵۰mg/kg (تقسیم در سه دوز مساوی) و در هفته دوم ۲۰۰mg/kg است. در لیستریوز نوزادى مى‌توان از جنتامایسین با دوز روزانه ۵mg/kg (تقسیم در دو دوز) در هفته اول ۵/۷ mg/kg (تقسیم در سه دوز) در هفته دوم، نیز استفاده نمود

بعضی از غذاها بیشتر از غذاهای دیگر در معرض آلوده شدن با باکتری لیستریا هستندو این غذاها را از رژیم غذایتان حذف کنید:

عامل لیستریوز از انواع مختلف پستانداران ، پرندگان ، خاک ، گیاهان ، گل و لای ، چراگاه ها ، مواد غذائی سیلو شده و همچنین فاضلاب ها ، کودهای حیوانی ، لجن زارها و آب های آلوده جدا شده است . گاو و گوسفند و بسیاری از حیوانات عامل بیماری زا را از طریق مدفوع دفع می کنندوعامل بیماری لیستریوز ، لیستریامووسیتوژنز در شرایط یخچالی حتی در 1- درجه سلسیوس رشد می کند و در برابر نمک بسیار مقاوم است و 12% تا 30% نمک را به خوبی تحمل می کند . این باکتری در دمای بین 18 درجه تا 22 درجه محیط کشت دارای حرکت است و همچنین دارای همولیز نوع بتا است . اما باکتری شناسان بیماری زائی آن را مربوط به همولیزین O می دانند .

علائم این بیماری عبارتند از مننژیت یا مننگو آنسفالیت که معمولاً به صورت حاد با سردرد ، حال تهوع ، بهت زدگی و سختی گردن شروع می شود و سپس علائم دیگری مانند استفراغ ، عدم تطابق چشم ها ، لوچی و حالت اغما ظاهر می شود

افراد سالم ممکن است هیچگاه عوارض عفونت لیستریایی را تجربه نکنند اما برای خانمهای باردار این عفونت خطرات جدی به همراه دارد.بزرگترین خطراتی که متوجه جنین است افزایش احتمال سقط، مرده زایی یا زایمان زودرس می باشد