این حقارت‌ها را می‌شود با مراجعه به یک مشاور یا روان شناس درمان کرد
و فرد را از طریق ایجاد نگرش‌های جدید در زندگی و شناسایی نقاط قوت به خودش امیدوار
کرد. این امیدواری باعث می‌شود که او با خودش صلح و انسجام شخصیتی دست پیدا کند و
دست از بدگویی از دیگران بردارد. چنین فردی دیگر تنها نمی‌ماند و می‌تواند ارتباطاتش
را با دیگران حفظ کند و این برای همه لازم است. وقتی رفتار انسان برای دیگران آزار‌دهنده
باشد باعث می‌شود تنها بماند و همین تنها ماندن موجب افسردگی و افت عملکردش می‌شود
و به او آسیب می‌رساند. بنابراین لازم است هر فردی که مبتلا‌به یکی از رفتار‌های آسیب‌زننده
اجتماعی مثل غیبت، تهمت، حسادت و… است که موجب آسیب‌رساندن به رابطه‌اش با دیگران
می‌شود، در پی درمان این رفتار‌ها باشد و سعی کند آنها را رفع کند. همه ما برای تغییر
به یک نقطه عطف و یک شروع نیاز داریم. ماه
محرم فرصت خوبی است برای اینکه تمام رفتار‌های نادرستی را که به ارتباط صحیح و عاطفی
ما با دیگران لطمه می‌زند، کنار بگذاریم و تلاش کنیم که ارتباطی صحیح و منطقی با دیگران
داشته باشیم.
غیبت یکی از بزرگ‌ترین
عیوب اخلاقی است که در اخلاق اسلامی هم از آن بسیار صحبت شده و مسلمانان از غیبت
کردن به شدت نهی شده‌اند.
شاید هیچ عملی در اسلام به اندازه غیبت بد و
ناروا دانسته نشده باشد. دلیلش هم روشن است. غیبت‌کردن دوستی‌ها
را تبدیل به دشمنی می‌کند
و باعث می‌شود
حسن ظن و خوش‌گمانی جایش را به بدگمانی بدهد. این بدگمانی وحدت و دوستی را از بین می‌برد و باعث ایجاد تفرقه می‌شود که از آسیب‌های بزرگ جامعه است.