مردی 26 ساله هستم برای درمان بیماری پسوریازیس از کپسول نئوتیگازون استفاده می کنم شنیده ام این دارو فعالیت کبد را مختل می کند و هموگلوبین خون را افزایش می دهد و باید مرتب خون اهدا کنم آیا مصرف آن واقعا ضرر دارد؟ آیا دارویی برای بهبودی کامل این بیماری وجود دارد؟ آیا داروی جدید و بهتری به بازار آمده است؟
در موارد شدید پسوریازیس می‌توان از داروهای خوراکی یا تزریقی استفاده کرد. مشتقات ویتامین A که به رتینوئیدها معروف هستند با کاستن تکثیر سلول‌های پوست، باعث بهبودی پسوریازیس می‌شوند. نئوتیگازون نیز از مشتقات ویتامین A است که در درمان بیماری پسوریازیس تجویز می‌شود. عوارض دارویی آن هم مشابه آکوتان است که شایع‌ترین آنها شامل خشکی و قرمزی پوست و چشم می‌شوند. از عوارض جدی‌تر آن هم می‌توان به تهوع و استفراغ، تغییرات سیکل قاعدگی، تغییرات بینایی، کاهش اشتها، زردی، مشکلات کبدی، تشنج، خشکی مفاصل و عضلات، بیماری التهابی روده، تغییرات خلق، افزایش پیگمانتاسیون پوستی، افزایش فشار داخل جمجمه و تغییرات سطح گلوکز خون اشاره کرد. همچنین در صورت بروز کدورت قرنیه، مصرف دارو باید قطع شود. به دلیل عوارض کبدی، تست‌های کبد باید قبل و یک ماه بعد از شروع درمان، چک شده و سپس هر سه ماه یکبار تکرار شوند. البته خطر افزایش چربی خون و پوسته‌ریزی کف دست و پا در این دارو بیشتر از آکوتان است. از داروهای دیگر می‌توان به سیکلوسپورین و هیدروکسی اوره و متوترکسیت اشاره کرد. طبیعی است تمام این داروها با نظر پزشک تجویز می‌شوند و برای اطمینان از عدم بروز عوارض حاصل از آنها انجام آزمایشات پایه و دوره‌ای ضروری است. از سایر روش‌های دیگری که باید تحت نظر پزشک تجویز شوند، می‌توان به درمان ترکیبی پسورالن همراه پرتوهای ماوراءبنفش، نور درمانی باند باریک پرتو UVB (nm311) و لیزر اشاره کرد. درمان کامل، تقریبا وجود ندارد. البته طی سال‌های اخیر با استفاده از روش‌ها و داروهای بیولوژیک از آنجایی که تضعیف سیستم ایمنی به طور انتخابی‌تر انجام می‌شود، نتایج درمانی با کمترین عوارض ممکن به دست می‌آید. از سوی دیگر به دلیل قیمت بسیار بالای این داروها تنها در موارد خاص تجویز می‌شوند. استفاده از ترکیبات ضد اینترلوکین 17A و اپرمیلاست مهارکننده فسفو دی استراز 4 نیز مورد بحث است.