سینه‌هادر طول زندگی دستخوش تغییرات زیادی می‌شوند. اندازه‌ی آن‌ها در دوران بلوغ افزایش می‌یابد. در طول دوران بارداری نیز به علت هیپرتروفی (افزایش بیش از اندازه) غدد سینه که شیر تولید می‌کنند، اندازه‌ی سینه‌ها افزایش می‌یابد. شیردهی مادر باعث کاهش اندازه‌ی سینه می‌شود. این نوسانات در حاملگی‌های بعدی نیز رخ می‌دهند.
ساختار منسجم داخل سینه‌ها با بالا رفتن سن سست می‌شود. این روند به واسطه‌ی نوسانات وزن سینه و سطح هورمون‌ها تشدید می‌شود. وضعیت سینه‌ها در طول زمان تغییر یافته و به جداره‌ی سینه نزدیک‌تر می‌شوند. موقعیت نوک سینه نیز در طول زمان تغییر خواهد کرد. نوک یک سینه جوان در قسمت تحتانی سینه قرار دارد؛ با بالا رفتن سن، نوک سینه به پایین‌ترین قسمت ممکن منتقل می‌شود. زنان اغلب از افتادگی نوک سینه‌های‌شان گلایه می‌کنند.
عمل بالا بردن یا لیفت سینه برای اصلاح این مشکل انجام می‌شود. این جراحی به اصلاح فرم نامتقارن سینه و نوک آن نیز کمک می‌کند. این جراحی با تقویت سینه همراه است. آگاهی بیمار از روند جراحی و زخم‌های احتمالی ناشی از آن پیش از عمل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. زخم‌های این جراحی نسبتاً کوچک بسیار گسترده هستند. بیمارانی که قصد بچه‌دار شدن دارند، باید این عمل را به تعویق بیندازند. بارداری باعث کشیدگی سینه‌ها و خنثی شدن نتایج جراحی می‌شود.
بیماران بالای ۵ سال و آن‌هایی که سابقه‌ی خانوادگی سرطان سینه دارند، باید پیش از جراحی ماموگرافی کنند. انجام معاینه‌ی بالینی جهت تشخیص توده‌های پستانی برای تمام بیماران ضرورت دارد
علت ، عوارض و درمان بزرگی سینه