برای نصب مژه مصنوعی، از نوعی چسب مخصوص استفاده می‌شود که اگر فرد دقت نکند، ممکن است مقداری از این چسب روی مژه اصلی ریخته شود و هنگام برداشتن، تعدادی از مژه‌های اصلی هم کنده شود، یعنی نصب مکرر و طولانی مدت مژه‌مصنوعی و سپس برداشتن آن از روی چشم، به مژه‌های اصلی فرد آسیب می رساند و در صورت تکرار زیاد، فرصت جبران و رشد مجدد را به مژه‌های اصلی نمی‌دهد و در نتیجه مژه‌های فرد به مرور زمان کم می‌شود.
مواد شیمیایی موجود در چسب مژه مصنوعی در برخی افراد ایجاد حساسیت می کند، حتی ممکن است در اثر چند بار استفاده مداوم از مژه مصنوعی، مکان مناسبی برای رشد باکتری های مضر روی چشم ایجاد و چشم دچار عفونت شود.
مالیدن ریمل چشم روی مژه‌هایی که به باکتری آلوده شده است، برای افراد دیگر هم می‌تواند مضر باشد. البته این کار بیشتر در آرایشگاه‌های زنانه انجام می‌گیرد که یک ریمل و خط چشم را برای افراد متعددی استفاده می‌کنند و باکتری را از یک فرد به فرد دیگر انتقال می‌دهند.
یکی از خطراتی که در کمین افراد استفاده‌کننده از مژه مصنوعی است، تاری دید یا حتی کور شدن دائمی در اثر ریختن چسب مژه مصنوعی به داخل چشم فرد است. بنابراین افراد باید هنگام استفاده از چسب مژه مصنوعی خیلی دقت کنند. لزوم این دقت زمانی بیشتر می‌شود که فرد استفاده‌کننده از مژه مصنوعی، از لنز هم استفاده کند. در این صورت به محض احساس سوزش در چشم، باید بلافاصله لنز را از چشم درآورد و مژه مصنوعی را نیز برداشت و چشم‌ها را شست.