مینا که روی دندان های ما را میپوشاند به عنوان سخت ترین ماده در کل بدن ما شناخته شده است.مواردی همچون سن، روند پیری. مصرف قند و تمام خوراکی ها یا نوشیدنی های خیلی شیرین در حساس کردن مینای دندان سهم دارند. نابهنجاری های مینا، به دلایل مختلف است .کمبود ویتامین D و عفونتی که از کودکی تا تشکیل دندان های دائمی طول بکشد (سرخک، آبله مرغان). استفراغ های پرتکرار، که ترشحات اسیدی معده را وارد دهان میکنند. و این در حالی است که اسیدهای معده نیز باعث سرعت گرفتن روند از دست دادن املاح مینا، میشوند.کلر هم میتواند به حساس شدن دندان و در نتیجه از دست دادن املاح کمک کند. برخی اوقات این مورد در بین شناگران حرفه ای که مدت زمان زیادی را در آب کلردار استخرها، میگذرانند، دیده میشود. بروکسیسم (دندان غروچه) هم میزان فرسودگی مینای دندان را به واسطۀ پدیده ای کاملاً مکانیکی افزایش میدهد.و البته، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان که زمان تماس مینای دندان و اسیدها را افزایش میدهد، نیز در این طبقه بندی قرار میگیرد.همینطور، میتوان مینای دندان را تقویت کرد .فلور، که برای پیشگیری از پوسیدگی مورد استفاده قرار میگیرد، به کمک کریستال های هیدروکسی آپاتیت، از مینا محافظت میکند. به همین علت است که فلور در قوی تر شدن مینا در مقابل از دست دادن املاح، سهیم است.حواستان باشد که در مصرف فلور زیاده روی نکنید. با توجه به فلوری که توسط خوراکی ها و آب های معدنی به بدن منتقل میشود، مصرف یک خمیردندان حاوی فلور برای تأمین نیاز به این ماده، کافی است. بسته به مورد هر فرد، این دندانپزشک است که بهترین راه حل را برای هر شخص پیشنهاد میکند.
( سیمرغ )