پوسیدگی، فرآیندی است که در طی آن بر اثر متابولیسم میکروب‌ها روی برخی مواد قندی، اسید‌هایی تولید می‌شود که املاح معدنی و سپس بافت آلی نسج دندان را تخریب می‌کند و نسج طبیعی و سخت دندان به بافتی نرم و ضعیف تبدیل می‌شود به‌طوری که ممکن است با یک فشار اندک و جویدن معمول، دندان شکسته و در آن حفره ایجاد شود.این فرآیند اغلب به تدریج اتفاق می‌افتد و زمان‌بر است. از آنجا که مواد رنگی همواره در محیط دهان وجود دارند، (فعالیت میکروب‌های رنگ‌زا و خوردن مواد رنگی مثل چای، نوشابه، میوه‌ها و….) مولکول‌های آنها در این نسج نرم نفوذ می‌کنند و باعث تغییر رنگ دندان می‌شوند. در موارد نادر، به خصوص در سنین کودکی و نوجوانی، گاهی سرعت پیشرفت پوسیدگی به حدی است که زمان کافی برای رسوب مواد رنگی وجود ندارد و رنگ پوسیدگی با دندان تفاوتی نخواهد داشت بنابراین بهترین روش تشخیص پوسیدگی، تشخیص تغییر قوام دندان با معاینه کلینیکی و رادیوگرافی به‌وسیله دندانپزشک است.هر تغییر رنگی در دندان نشان‌دهنده وجود پوسیدگی نیست و عوامل مختلفی می‌توانند باعث تغییر رنگ دندان‌ها شوند. بسیاری از این عوامل که باعث رسوب رنگ روی دندان می‌شوند، با سایش و تمیز کردن سطحی کنده خواهند شد. به این تغییر رنگ‌ها، «تغییر رنگ‌های خارجی» می‌گویند. عوامل دیگر که در نسج دندان نفوذ می‌کنند و با سایش و تمیز کردن سطحی برطرف نمی‌شوند، «تغییر رنگ‌های داخلی» نامیده می‌شوند. بیشتر تغییر رنگ‌ها به درمان خاصی نیاز ندارند مگر آنکه از نظر زیبایی برای بیمار مشکل ایجاد کنند که در این صورت دندانپزشک با سنجیدن شرایط، درمان مناسب را انتخاب خواهد کرد.
( سیمرغ )