رفتار مو کندن یکی از رفتارهای واکنشی در زمان‌هایی است که کودک دچار استرس یا اضطراب انباشته شده است.
بسیاری از والدین در برابر اینگونه رفتارهای عصبی کودک‌شان، بدون هیچ گونه توجه به شرایط به وجود آورنده و تشدید
کننده عادات به هر نوع توصیه‌ای از افراد فامیل گرفته تا دوستان و آشنایان عمل کرده یا با
روش‌های ابداعی ناکارآمد خود به پیچیده‌ترسازی این عادات کمک می‌کنند. گاهی بچه را دعوا می‌کنند که این کار بد است. پرخاشگری کلامی کودکان برای حذف این
عادات اولین واکنش مخرب و ناکارآمد است که والدین ازآن به عنوان تنبیه یاد می‌کنند. اما والدین باید بدانند درمان‌های حمایتی نتایج بسیار خوبی خواهد داشت. این عادت معمولا پس
از مدتی از بین می‌رود ولی اگر به موقع درمان نشود می‌تواند زمینه‌سازابتلا به وسواس کندن مو شود. مهم‌ترین نکته در مورد این عادت آن است که والدین محیطی امن و دور
از تنش را برای او فراهم کنند و از سرزنش و توبیخ او بپرهیزند و با روش‌های حمایتی به بهبود او کمک کنند.
اگر شما شک
دارید که فرزندتان در تلاش برای جلب توجه این رفتار بد را از خود نشان می‌دهد باید موارد
زیر را در نظر بگیرید:
با او صحبت
کنید:با او درباره
نگرانی‌هایش صحبت کرده و سعی کنید آنچه را که باعث اضطراب او می‌شود درک کنید و
به او این اطمینان را بدهید که هر اتفاقی که بیفتد، شما درکنارش خواهید بود و با
هم از پس مشکلات و نگرانی‌ها برخواهید آمد.
به او گوش
دهید:زمانی که حرف می‌زند تمام
توجهتان را به او معطوف کرده و حتی برای اطمینان بخشیدن به او از میان صحبت‌هایش سؤال کنید
تا او متوجه شود که دارید به حرف‌هایش گوش می‌دهید. به این ترتیب او هم یاد می‌گیرد زمانی که
با او حرف می‌زنید، خوب گوش دهد.
دستاوردهایش
را تحسین کنید:رفتارهای خوبش
را با دادن پاداش به تمام چیزهای کوچکی که درست انجام داده تحسین کنید. به این
ترتیب او اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند ضمن آنکه درمی‌یابد چه چیز درست و چه چیز غلط است.