دردهای مزمن سر و صورت را چطور درمان کنیم؟!

چطور درد را مدیریت کنیم؟

بلوک گانگلیون گاسرین با انجام بی‌حسی موضعی، تزریق استروئید و تخریب این ساختار عصبی از طریق انجماد، رادیوفرکوئنسی، فشرده‌سازی و دیگر روش‌ها، کاربرد وسیعی در مدیریت درد دارد. پیشرفت‌های صورت گرفته در تصویربرداری رادیوگرافی و تکنولوژی ساخت سوزن منجر به بهبود کارایی، کاهش هزینه و عوارض جانبی این روش شده است.

گانگلیون گاسرین چیست؟

گانگلیون گاسرین از ریشه‌هایی که در سطح جلویی ساقه مغز وجود دارد، شکل می‌گیرد. گانگلیون گاسرین شبیه یک قایق باریک است که سه شاخه عصب حسی مربوط به چشم، فک بالا و فک پایین از آن جدا می‌شود.

موارد کاربرد بلوک گانگلیون گاسرین

• بلوک گانگلیون گاسرین علاوه بر کاربردهایی که برای بی‌حسی در جراحی دارد، می‌تواند همراه با بی‌حسی موضعی به‌عنوان یک ابزار تشخیصی برای ارزیابی درد سر و صورت استفاده شود. همچنین این روش می‌تواند برای پیش‌بینی میزان اختلال حسی و حرکتی که ممکن است بیمار با آن مواجه شود به کار رود.
• بلوک گانگلیون گاسرین با بی‌حسی موضعی ممکن است برای تسکین دردهای حاد اورژانسی شامل نورالژی سه قلو و دردهای سرطانی هنگامی که بیمار در انتظار موثر واقع شدن درمان‌های دارویی و جراحی است، استفاده شود. نشان داده شده است که تخریب گانگلیون گاسرین برای تسکین دردهای سرطانی شامل دردهای تومورهای تهاجمی، سینوس فک بالا و فک پایین مناسب است.
• همچنین این تکنیک در مدیریت درد نورالژی سه قلو که نسبت به روش‌های پزشکی مرسوم مقاوم بوده‌اند یا برای بیمارانی که کاندیدای جراحی جهت رفع فشار مویرگ‌ها هستند، مفید است. تخریب گانگلیون گاسرین در مدیریت سردردهای خوشه‌ای مقاوم و تسکین درد چشم ناشی از گلوکوم (آب سیاه) نیز به صورت موفقیت‌آمیزی عمل کرده است.

روش درمان با بلوک گانگلیون گاسرین

• در این روش بیمار باید به پشت دراز بکشد درحالی که مهره‌های گردنی او روی یک حوله لوله شده قرار گرفته است. سپس پوست و بافت‌های زیر پوستی در ناحیه‌ای که حدود 5/2سانتی‌متر از گوشه خارجی دهان فاصله دارد، استریل و سپس بی‌حس می‌شود. پس از آن، یک سوزن 13سانتی‌متری به‌صورت عمودی وارد ناحیه بی‌حس می‌شود.
• پیش از هر‌گونه بی‌حسی موضعی یا تزریق ماده نورولاتیک باید موقعیت سوزن توسط رادیوگرافی تایید شود. پس از اطمینان از صحت مکان قرارگیری سوزن، بی‌حسی انجام می‌گیرد.
• برای از بین بردن درد به مدت طولانی معمولا مقدار متوسط 4/0‌میلی‌لیتر از محلول نورولاتیک کافی است. به علت تفاوت قابل‌توجه در اندازه حفره مکل در جمجمه بیماران، باید ارزیابی دقیقی از حجم کل ماده تزریقی صورت گیرد.

نکته!

در صورت استفاده از عوامل نورولاتیک پرفشار، بیمار باید در موقعیت نشسته قرار گیرد. در این حالت، برای اطمینان از اینکه محلول در اطراف فک بالایی و فک پایینی تجمع کرده و به سمت چشم‌ها حرکت نکند، چانه بیمار روی قفسه سینه قرار می‌گیرد. چنانچه از الکل خالص استفاده شود، بیمار باید در وضعیت خوابیده به پشت باقی بماند. این روش ممکن است در روش‌هایی از بلوک گانگلیون گاسرین که از سوزن‌های رادیوفرکوئنسی، کرایوپروب‌ها، بالون‌های فشار و الکترودهای تحریکی استفاده می‌کند نیز به کار رود.