بدرنگی های سطحی ناشی از جرم ، پلاک ، رنگ های غذایی ، تنباکو و سیگار .راه های درمان این بدرنگی ها عبارتند از : مسواک زدن منظم ، جرم گیری و پالیش دندان توسط دندان پزشک و بهداشتکار بطور منظم ، تغییر عادات غذایی و محدود کردن مصرف قهوه و نوشابه های رنگی و عدم استعمال دخانیات.
بدرنگی لبه پرکردگی ها و داخل ترک های دندانی : دندان ها و پرکردگی های کامپازیتی پس از مدتی در اثر خوردن اجسام سخت مانند یخ ، تخمه و … از داخل ترک برمی دارند. این ترک ها رنگ دانه های محیط دهان را جذب کرده و بدرنگ می شوند. در این موارد مشکل فقط با جرم گیری حل نخواهد شد و بهتر است که نواحی رنگ گرفته با مواد سفید ترمیم شوند.
بدرنگی های ناشی از آنتی بیوتیک تتراسایکلین :در مواردی که پیش از سن هشت سالگی و رویش دندان های دائمی به کودک آنتی بیوتیک تتراسایکلین داده شود یا چنان چه مادران بارداری از این نوع آنتی بیوتیک مصرف کرده باشند ، روی رنگ دندان های دائمی تاثیر گذاشته ، موجب تغییر آنها به زرد ، قهوه ای یا طوسی می شود. بدرنگی های ناشی از پوسیدگی و پر کردگی های سیاه و خراب : راه درمان چنین تغییر رنگ هایی ، حذف پوسیدگی و قرار دادن پرکردگی های سفید است.
بدرنگی های ناشی از فلوروزویس ( بالا بودن میزان فلوراید آب آشامیدنی: این بدرنگی ها که لایه های سطحی مینا را مبتلا می کند، به رنگ های سفید کدر تا قهوه ای مشاهده می شوند. راه درمان این ضایعات ، سایش جزئی مینا و بلچینگ است .
بدرنگی های ناشی از صدمه دیدن عصب دندان : در صورتی که به دندان ها ضربه سختی وارد شود ، ممکن است عروق و اعصاب انتهای ریشه قطع شده ، خون رسانی دندان متوقف شود.در این موارد دندان به مرور زمان تغییر رنگ می دهد و تیره می شود. راه درمان چنین دندان هایی ابتدا معالجه عصب ( روت کانال) و سپس بلچینگ است. در مواردی که تاج دندان صدمه دیده و شکسته شده باشد ، می توان آن را با کامپازیت ، لامینیت چینی و در موارد شدیدتر ، با روکش های چینی بازسازی و ترمیم کرد.
(سیمرغ)