لزوم جایگزینی دندان های از دست رفته

دلایل متعددی بر لزوم جایگزینی دندان‌های از دست رفته وجود دارد:

* دندان‌های مجاور دندان از دست رفته، به سمت ناحیه خالی تغییر موقعیت داده و کج می‌شوند. همین امر باعث به هم خوردن تناسب دو فک و عدم جفت شدن آنها روی یکدیگر می‌شود. همچنین دندان فوقانی به سمت فضای خالی حرکت می‌کند. از طرف دیگر تمام این مشکلات می‌تواند روی سلامت مفصل فکی-‌صورتی تاثیر منفی بگذارد.

* استخوان ناحیه‌ای که دندان طبیعی خود را از دست می‌دهد به مرور زمان دچار تحلیل می‌شود، جراحی ایمپلنت در آینده را دچار مشکل می‌کند و احتمالا ضرورت پیوند استخوان اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.

* فقدان دندان به‌خصوص در دندان‌های جلو، روی زیبایی فرد اثر گذاشته اعتمادبه‌نفس را پایین می‌آورد.

* فقدان دندان به‌خصوص در دندان‌های جلو، روی زیبایی فرد اثر گذاشته اعتمادبه‌نفس را پایین می‌آورد.

* وجود فضای بی‌دندانی منجر به افزایش گیر غذایی در آن ناحیه می‌شود که خود باعث بالا رفتن احتمال پوسیدگی دندان‌های مجاور و بروز بیماری لثه می‌شود.

* نبود دندان‌ها، روی جویدن غذا، صحبت کردن و حتی روی فرم قرارگیری لب و گونه‌ها اثر منفی می‌گذارد.

پروتزهای ثابت

بریج‌ها از نظر ظاهری شبیه دندان‌های طبیعی هستند. بریج‌ها از نظر ساختاری می‌توانند تمام سرامیکی باشند یا اینکه یک ساختار فلزی در زیر داشته باشند.

عوارض پروتزهای ثابت

در‌مورد دندان‌های مصنوعی ثابت یا بریج‌های ثابت دندانی می‌توان به تراش خوردن دو دندان سالم کناری، تحلیل رفتن استخوان در ناحیه بدون دندان و پوسیده شدن دندان‌های تراش خورده و از دست دادن آنها در درازمدت اشاره کرد.

ایمپلنت دندانی

دندان مصنوعی معمولی، موفقیت کمی در کسب رضایت بیماران در جویدن داشته است. ایمپلنت روش مدرن و جدید جایگزینی دندان از دست رفته است. یک پروتز مصنوعی که روی ایمپلنت سوار می‌شود، پایداری و استحکام مناسب در جویدن دارد و رفتاری شبیه دندان طبیعی خواهد داشت. این سیستم جدید رضایت بسیاری از بیماران را همراه داشته است. ایمپلنت دندانی برای جایگزینی تمام دندان‌ها یا به‌صورت جدا برای جایگزینی هر دندان کاربرد دارد. درواقع ایمپلنت پایه‌ای محکم مانند ریشه دندان است که برای نگهداشتن دندان مصنوعی یا روکش و بریج‌های دندانی که به آن وصل می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مزایای ایمپلنت

ایمپلنت‌ها نه‌تنها جایگزین دندان‌های از دست رفته می‌شوند، بلکه از نظر عملکرد و زیبایی باعث بهبود کیفیت زندگی شده همچنین از تحلیل پیش رونده استخوان جلوگیری می‌کنند.

سایر مزایای ایمپلنت‌های دندانی عبارتند از:

–   احساس راحتی بیشتر:

باتوجه به نزدیکی روش ایمپلنت به دندان‌های طبیعی، جویدن غذا و صحبت کردن نسبت به سایر روش‌ها با سهولت و احساس بهتری انجام می‌شود.

–    اعتماد به نفس:

با جویدن و صحبت کردن بهتر به کمک ایمپلنت اعتماد به نفس بیشتری در فرد ایجاد می‌شود.

–   تغذیه کافی:

داشتن قدرت جویدن مناسب، تغذیه مناسب را در پی دارد که تغذیه مناسب به صورت مستقیم در ارتباط با سلامت عمومی بدن است.

–    ارزش قائل شدن به خود:

باتوجه به شباهت زیاد ایمپلنت به دندان طبیعی، شما کمتر به دندان‌های مصنوعی فکر خواهید کرد و نگرانی مربوط به دندان مصنوعی و اثرات روانی منفی آن را نخواهید داشت.

روش‌های درمانی ایمپلنت

ایمپلنت صرفا برای درمان جایگزینی یک دندان نیست. از ایمپلنت حتی برای کمک به درمان بهتر در افراد دارای دندان مصنوعی کامل نیز استفاده می‌شود.

ایمپلنت نگهدارنده بریج دندانی

هنگامی که چند دندان از دست رفته باشد برای جایگزین آنها لزومی به قرار دادن همان تعداد دندان از دست رفته نیست. در این موارد با قرار دادن دو یا چند ایمپلنت، نواحی فاقد دندان بین ایمپلنت‌ها را با استفاده از بریج پر می‌کنند.

نگهدارنده ست دندان کامل

در بسیاری از افراد بدون دندان، استخوان فک بالا و پایین کارایی لازم در حفظ و نگهداری دندان مصنوعی را ندارد. در این افراد با قرار دادن چند ایمپلنت در فک بالا و فک پایین امکان تامین گیر بیشتر فراهم شده و رضایت بیماران به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.

میزان استخوان

ایمپلنت مانند ریشه دندان، در استخوان فک قرار می‌گیرد. در گام اول میزان و استحکام استخوان فک توسط دندانپزشک ارزیابی می‌شود. اگر استخوان فک به‌دلیل تحلیل ناشی از بیماری لثه و عدم پر کردن جای دندان از دست رفته، قدرت لازم برای نگهداری ایمپلنت را نداشته باشد، پس از تشخیص دندانپزشک و پرداخت هزینه، پیوند استخوان انجام می‌شود.

روش‌CBCT

روش‌CBCT تکنیک تصویربرداری جدیدی در دندانپزشکی است که در آن امکان برررسی ساختارهای استخوانی ناحیه سر و گردن با کیفیت بالاتر و دوز اشعه بسیار کمتر، نسبت به روش‌CT فراهم است. در درمان ایمپلنت، روش‌CBCT برای بررسی وضعیت سینوس‌ها، کانال فک تحتانی، حجم استخوان فک و به طور کلی تشخیص هر نوع مشکل در ناحیه استخوانی، از بیماران انجام می‌شود.

آماده‌سازی برای انجام جراحی

اغلب درمان‌های جراحی ایمپلنت در مطب دندانپزشک و با تزریق داروی بی‌حسی دندانپزشکی انجام می‌شود. این درمان‌ها نیازی به بیهوشی ندارند ولی در صورت اضطراب فرد ممکن است، دندانپزشک توصیه‌هایی درخصوص استفاده از داروهای آرام‌بخش در شب قبل از جراحی داشته باشد. استرس قرار دادن ایمپلنت تقریبا به اندازه استرس کشیدن یک دندان است بنابراین هیچ‌گونه نگرانی‌ای وجود ندارد.

فقدان استخوان کافی

اگر یک ایمپلنت در ناحیه‌ای که استخوان کافی ندارد قرار بگیرد، به‌طور کامل با استخوان یکپارچه نمی‌شود. برای رفع این مشکل، نیاز به پیوند استخوان (تزریق پودر استخوان) در آن ناحیه است. با افزایش استخوان، شانس یکپارچه شدن ایمپلنت و استخوان افزایش می‌یابد.

تحلیل استخوان اطراف ناحیه سینوسی فک بالا

در برخی بیماران به‌دلیل تحلیل استخوان ممکن است فاصله ناحیه سینوسی به ریشه دندان کم باشد. در این موارد لازم است طی جراحی ابتدا ناحیه سینوسی به سمت بالا حرکت داده شود و سپس فضای خالی زیر آن با پودر استخوان پرشود. بعد از چند ماه و محکم شدن ناحیه استخوانی، درمان ایمپلنت در قسمت مذکور ادامه می‌یابد.