از آنجا که امروزه بیماران تمایل بیشتری به نگهداری از دندان های خود پیدا کرده اند و بطور کلی سطح بهداشت در جامعه بالا رفته است ، دندان های بیماران تا سنین بالاتری در دهانشان باقی می مانند. در صورتی که لثه ها و نسوج نگه دارند اطراف دندان ها دچار بیماری شوند ، باید به متخصصین لثه مراجعه کرد. نخستین مرحله درمان ، جرم گیری و آموزش بهداشت است. چنان چه این کار به نحو صحیح انجام شود و خود بیمار دستورات بهداشتی شامل استفاده مرتب از مسواک ، نخ دندان و دهان شویه های ضد باکتری را رعایت نماید ، شاید در برخی موارد نیاز به درمان های پیشرفته تر نباشد. ولی اگر بنا به تشخیص متخصصین لثه نیاز به جراحی باشد ، این کار باید حتما انجام بگیرد تا از لقی و از دست رفتن دندان ها جلوگیری شود. عموما پس از جراحی لثه ، طول دندان ها بلندتر به نظر می رسد و فواصل انها کمی باز میشود که می توان این فواصل را با کامپازیت پر کرد و ظاهر خوشایند تری به دندان ها بخشید. لثه ها به علت مسواک زدن شدید و متوالی دچار صدمه شده و به مرور زمان تحلیل می روند و عقب نشینی می کنند. به این ترتیب ارتفاع دندان ها ظاهرا افزایش می یابد و روی ریشه دندان ها عریان می شود. در نتیجه ، ممکن است دندان ها نسبت به سرما و گرما دچار حساسیت شوند و احتمال پوسیدگی های ریشه بالاتر رود.راه درمان تحلیل و عقب رفتگی لثه ، پیوند آزاد لثه و سایر روش های جراحی ترمیمی لثه است.
(سیمرغ)