ماه رمضان برای کودکان همیشه با شور و هیجان خاصی همراه است.
خیلی از آنها حتی زمانی که خیلی کوچک هستند، سحرها از خواب بیدار می‌شوند و پا به پای بزرگ‌ترها سحری می‌خورند و روزه‌کله گنجشکی می‌گیرند شاید همین کوچولو‌ها امسال به سن تکلیف رسیده باشند و بخواهند روزه‌داری کامل را امتحان کنند. استثنائا یک فرد ممکن
است از نظر سنی کودک باشد ولی از نظر جثه، ذخیره بدنی و میزان چربی، در وضعیتی
قرار داشته باشد که روزه‌داری برایش سنگین
نباشد. با این حال، بیشتر کودکان به خصوص کودکان کم‌سن‌وسال عموما وضعیت
شکننده‌ای دارند، به
خصوص که در دوره رشد هم قرار داشته باشند که در این صورت هم از نظر علمی و هم از
نظر شرعی روزه گرفتن در آنها مجاز نیست. کودکان باید توجه کنند خواسته قلب خود را
به احکام الهی ترجیح ندهند و صرفا به این دلیل که دل‌شان می‌خواهد کار خوبی
انجام دهند، سلامت خود را به خطر نیندازند. با هم برخی از بایدها و نبایدهای روزه‌داری کودکان مکلف را از زبان دکتر محمدرضا وفا،
متخصص تغذیه و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی می‌خوانیم. نسرین خسروشاهی
مهم‌ترین نکته در
روزه‌داری
نوجوانان این است که در این شرایط مواد غذایی مورد نیاز و مواد مغذی میکرو و
ماکروتامین شود، بنابراین باید 4 گروه مواد غذایی در برنامه‌غذایی نوجوان قرار بگیرد. این 4 گروه
عبارت است از: گروه اول که شامل شیر و لبنیات کم چرب است، گروه دوم نان و غلاتی که
از آرد کامل تهیه می‌شوند، گروه سوم شامل سبزی، صیفی و میوه و گروه
چهارم گوشت شامل گوشت قرمز، گوشت سفید،
ماهی، میگو و پنیر، تخم‌مرغ و مغز دانه‌هاست. اگر
برنامه غذایی در ماه رمضان به گونه‌ای تامین شود که این 4 گروه اصلی در وعده افطار
تا شام و البته سحر به بدن برسد می‌توان مطمئن بود که مواد مغذی مورد نیاز به طور
کامل تامین می‌شود.
اصولا تعداد وعده‌ها و میان‌وعده‌ها غذایی در ماه مبارک رمضان باید مانند سایر
روزهای سال باشد. به عبارت ساده‌تر توصیه می‌شود حداقل 5 تا 6 وعده و میان‌وعده هر چند کوچک داشته باشند. نوجوانان باید از
زمان افطار تا وقتی که می‌خوابند 2 تا 3
وعده غذایی داشته باشند. هنگام‌سحر هم بهتر است
یک ساعت زودتر از خواب بیدار شوند و یک میان وعده و سپس یک وعده غذایی را در سحر
داشته باشند. به هیچ عنوان به نوجوان در حال رشد توصیه نمی‌شود که فقط وعده افطار و سحر داشته باشد.