مسائل زیادی ممکن است باعث ایجاد عادت در کودک شود. برخی از این عادتها
هیچ علت زمینهای ندارد ولی برخی دیگر ناشی از یک مشکل در کودک است. در مورد ناخن جویدن
معمولا این عادت به اضطراب کودک نسبت داده میشود. متاسفانه بسیاری از کودکان قادر
به بیان نگرانیها و استرسهایشان نیستند یا متوجه نیستند چه چیز باعث نگرانیشان
شده است. بنابراین این احتمال وجود دارد که این را به صورت عادتهای عصبی نشان دهند.
برخی از این عادتها هم جنبه ارثی دارد. گاهی پدر و مادر خود زمانی که دچار اضطراب
میشوند ناخن میجوند و این را کودک یاد میگیرد.
اول از همه باید خونسردیتان را حفظ کنید. این مشکل در بچهها شایع است.
خیلی از اوقات عادات بد بخشی از فرآیند رشد کودک محسوب میشود و چیزی نیست که باعث
نگرانی شود. در حقیقت 60 درصد از کودکان 5 تا 10 ساله ناخن میجوند و 15 درصد از کودکان
4 ساله هنوز انگشت شستشان را میمکند.
دفعه بعد که کودک یکی از عادتهای وحشتناکش را نشان داد به آرامی به او
توضیح دهید که چرا این کار او را دوست ندارید و از او بخواهید این کار را نکند. به
یاد داشته باشید که غرزدن، تنبیه کردن یا مسخره کردن او میتواند مسئله را سختتر کند
و باعث شود بیشتر ترغیب شود این کار را انجام دهد زیرا این یک راه مطمئن برای جلب توجه
شماست.
به راههایی که میتوانید حواس کودکتان را از ناخن جویدن پرت کنید، فکر
کنید و از تشویقهای جایگزین استفاده کنید.
اگر دیدید برای مدتی او ناخنش را نمیجود او را بابت این کار تشویق کنید.
در نهایت اگر دیدید این عادت از کنترل خارج شده ریشه این مشکل را در استرس
یا اضطراب کودک جستوجو کنید. با کودک خود صحبت کنید تا بفهمید چه مشکلی برایش پیش
آمده است. مطمئن باشید مشاور میتواند در این زمینه کمککننده باشد.