همه جور حساسیتی شنیده بودیم جز حساسیت به امواج مغناطیسی! با علایمی مثل اضطراب، سرگیجه، منگی، سردرد، اختلال حافظه، اختلال خواب و علایم پوستی. اما واقعیت این است که چنین چیزی وجود دارد. حساسیت بیش از حد به امواج الکترومغناطیسی (EHS) حالتی است که در بعضی افراد وجود دارد و باعث مطرح کردن شکایتهای جسمی و روانی مختلفی میشود که شخص مبتلا، امواج را مسئول آنها میداند. این حالت بیشتر در ساکنین مناطق و منازلی که نزدیک به یک دکل فشار قوی برق، دکل آنتن تلفن همراه یا مرکز برق یا تلفن زندگی میکنند دیده میشود.
عمدهترین شکایتها و علایمی که افراد حساس به امواج مغناطیسی ذکر میکنند، ناخوشیهای معمولی و غیر اختصاصی و گنگی است که فرد تصور میکند به دلیل مواجهه طولانی با امواج تلفن همراه یا دکلهای آنتن آن ایجاد میشود. البته مطالعات هیچ ارتباط علت و معلولی را بین مواجهه با اشعههای تلفن همراه و احساس ناخوشی در افراد اثبات نکردهاند؛ اما چون مدت زمان مطالعه و پیگیری افراد و همچنین نحوه بررسی شدت مواجهه آنها با امواج، آنقدرها قابل اعتماد نبوده، باید منتظر مطالعات وسیعتر باشیم. مثل شیوع بسیاری از حالتهای گنگ و مبهم که این حساسیت در خانمها بیشتر است. حالا صحبت از رابطه تاثیر امواج و جنسیت شد، بد نیست به این سوال بپردازیم که آیا تلفن همراه بر باروری مردان تأثیر میگذارد؟ یکی از نگرانیهای عمده استفادهکنندگان از تلفن همراه و خصوصاً آقایان، تأثیر امواج آن بر دستگاه تناسلی، قوای جنسی و قدرت باروری است. یک گروه مجارستانی به بررسی تأثیر تلفن همراه بر کیفیت اسپرمها در مایع منی پرداختند.
سؤالات پرسشنامهای که به شرکتکنندگان این تحقیق ارایه میشد، شامل روشها، رفتارها و میزان استفاده از تلفن همراه بود از جمله اینکه آیا تلفن همراه در اختیار دارند یا خیر، چند ساعت در روز از آن استفاده میکنند و در حالت عادی آن را کجا حمل میکنند (داخل جیب شلوار، روی کمر و…). نتیجه مطالعه نشان داد که مدت زمان صحبت کردن با تلفن همراه و مدت زمان در اختیار داشتن تلفن همراه، تأثیر منفی بر تعداد اسپرمهای متحرک مایع منی که سریع حرکت میکنند دارد و تعداد اسپرمهای با سرعت کند را افزایش میدهد. به هر حال به نظر میرسد که استفاده طولانیمدت از تلفن همراه و خصوصاً نزدیک بودن آن به بیضهها در آقایان، تعداد اسپرمهای متحرک را هر چند به میزان کم، کاهش میدهد. اما توجه کنید… ناباروری به همراه ندارد!