گاهی در اطراف خودمان
مردانی را می‌بینیم که افسرده‌اند و وقتی از آنها شرح حال کاملی می‌گیریم، متوجه می‌شویم
که مثلا در رابطه زناشویی با همسر خودشان نیز دچار بی‌میلی شدید هستند و ضمناً از
اظهار این مشکل نزد پزشکان نیز پرهیز می‌کنند. تنها بعد از مشاوره‌های روان است که
مشخص می‌شود برخی از این افراد به بیماری خاصی مبتلا هستند که رابطه زناشویی را برای
آنها مشکل‌ساز و دردناک کرده است و علت آن هم شاید ضربه و آسیبی باشد که ممکن است در
حافظه‌شان جایی نداشته باشد. نام این بیماری، پیرونی است…
بیماری پیرونی که
به «سفتی پلاستیکی آلت» ترجمه شده است، نوعی اختلال در بافت فیبری آلت تناسلی مردان
است که به علت رشد پلاک‌های لیفی در بخشی از بافت نرم آلت به وجود می‌آید و 1 تا 4
درصد مردان به این عارضه مبتلا می‌شوند.بیشتر افراد به علت نوع خاصی از درگیری بافت
آلت، دچار بروز انحنای آلت به سمت بالا می‌شوند. این بیماری همچنین نشانگان ناخن خمیده
نیز نامیده می‌شود و در نهایت،چون جراحی فرانسوی به نام فرانسوا ژیگو دولاپیرونی در
سال 1743 برای اولین بار این بیماری را شرح داد،آن را به نام پیرونی هم می‌نامند.
اگرچه کمی انحنای
آلت، طبیعی است و بسیاری از نوزادان پسر با این حالت به دنیا می‌آیند و مشکلی هم ندارند،
اما هنگامی که این مساله موجب درد و سفتی و بروز ضایعاتی مانند طناب (به نام پلاک)
یا انحنای غیرطبیعی آلت در زمان نعوظ یا تحریک شود،می‌گوییم که فرد به بیماری پیرونی
دچار شده است.