چطور دیابت، چشم را اذیت می‌کند؟

نور از شبکیه چشم وارد چشم شما شده و درباه آنچه دیده‌اید پیامی را به
مغز مخابره می‌کند. وقتی گلوکز افزایش می‌‌یابد رگ‌های خونی درون شبکیه آسیب می‌بینند  که به آن رتینوپاتی دیابتی می‌گویند. ابتدا ممکن
است شما هیچ تغییری احساس نکنید اما با گذشت زمان این دیواره رگ‌های خونی ممکن است
پاره شده و ایجاد مشکل کند. برای فردی که دچار دیابت پیشرفته است این رگ‌های خونی شکننده
در سراسر شبکیه رشد می‌کند و این می‌تواند منجر به مشکلات شدید بینایی و حتی نابینایی
شود.در حالی که هر فرد بالای 49 سال در معرض افزایش خطر ابتلا به گلوکوم قرار دارد،‌
افراد دیابتی40درصد بیشتر احتمال ابتلا دارند. این احتمال با افزایش مدت ابتلا نسبت
مستقیم دارد. گلوکوم ممکن است علائمی مانند هاله روشن یا حلقه‌های رنگی اطراف نور داشته
باشد اما معمولا بی‌علامت است. اگر این بیماری درمان نشود می‌تواند باعث افزایش فشار
چشم شود که به عصب بینایی صدمه می‌زند و منجر به از دست دادن بینایی می‌شود. گلوکوم
با قطره‌هایی که فشار چشم را کم می‌کند یا لیزر قابل درمان است.دیابت می‌تواند  به طرق مختلف به چشم اثر بگذارد. هنگامی که قند
خون شما بالاست یا زمانی که انسولین درمانی می‌کنید ممکن است تاری دید یا سایر مشکلات
بینایی را تجربه کنید. اما حتی زمانی که هیچ تغییری احساس نمی‌کنید، چشمان شما می‌تواند
آسیب ببیند، بنابراین نباید منتظر علائم باشید تا اقدام به چک‌کردن بینایی‌تان کنید.رتینوپاتی
در معاینه چشم قابل تشخیص است. نوع خاصی از آنژیوگرام با استفاده از رنگ برای پیدا
کردن نشت خون از عروق استفاده می‌شود. ز در مراحل اولیه اغلب با کمک جراحی لیزر درمان
می‌شود. این روش می‌تواند مانع از بین رفتن بینایی شود. همراه با مراقبت‌های بعدی جراحی
احتمال نابینایی را تا 90درصد کاهش می‌دهد.اگر مبتلا به دیابت باشید 60درصد بیشتر احتمال
ابتلا به آب مروارید را دارید. کنترل ضعیف قند خون می‌تواند این وضعیت را سرعت ببخشد.
با آب مروارید لنز چشم حالت ابری پیدا کرده که جلوی نور را می‌گیرد و همه چیز را مبهم
و تار می‌کند. جراحی آب مروارید می‌تواند به دید بهتر کمک کند. گاهی اوقات رتینوپاتی
دیابتی بعد از جراحی آب مروارید وخیم‌تر می‌شود.