چه کمبودهایی باعث کم‌خونی می‌شوند؟

عوامل تغذیه‌ای کم‌خونی به 4 گروه تقسیم می‌شوند: کمبود آهن، کمبود ویتامین
B12، کمبود اسید
فولیک و کمبود پروتئین. برای مثال کسانی که دچار سوء‌تغذیه مفرط هستند و پروتئین بدنشان
به شدت کم شده است اضافه بر مشکلات عدیده‌ای که دارند به کم‌خونی نیز مبتلا هستند.
اما معمولا کم‌خونی شکایت اصلی این بیماران نیست. یعنی قبل از اینکه کم خون شوند آنقدر
مشکلات و ضعف و رخوت دارند که دیگر کم‌خونی را مشکل اصلی‌شان به حساب نمی‌آورند. درکل
وقتی صحبت از تاثیر سوء‌اختلالات تغذیه‌ای بر کم‌خونی می‌شود بیشتر منظور کمبود ویتامین
B12، اسید فولیک
و آهن است. ویتامین B12 در گیاهان وجود ندارد و فقط در منابع حیوانی ازجمله
گوشت و جگر یافت می‌شود. با مصرف گوشت و جگر، این ویتامین وارد بدن می‌شود و در معده
به پروتئین خاصی وصل می‌شود و آن پروتئین، B12 را تا انتهای روده باریک هدایت و حمایت می‌کند تا
در آنجا جذب شود. بنابراین اگر فرد معده سالمی داشته باشد و عوامل ترشح‌کننده محافظتی
به موقع داخل فضای معده و روده وجود داشته باشد این ویتامین جذب روده می‌شود و بعد
از آن توسط ناقل‌ها به کبد و نقاط دیگر بدن می‌رود و ذخیره و مصرف می‌شود. کمبود ویتامین
B12 بیشتر در افرادی دیده می‌شود که یا ذاتا گیاهخوارند
و سال‌ها گوشت و جگر نخوردندیا اینکه برای مثال جراحی معده داشته یا چندین سال گاستریت
مزمن و التهاب معده داشته‌اند یا مبتلا به بیماری‌هایی بوده‌اند که به روده باریک آسیب
می‌زنند. حتی اگر ذخایر ویتامین B12 در بدن کافی باشد با ابتلای فرد به این بیماری‌ها
ظرف 3، 4 سال به شدت دچار علائم کم‌خونی و مشکلات گوارشی و عصبی خواهد شد زیرا B12 در ساخت‌و‌ساز مخاط و در شبکه‌های عصبی بدن نقش بسزایی
دارد. کمبود ویتامین B12 به مرور زمان باعث بزرگ‌شدن سایز گلبول‌های قرمز
و به هم خوردن تناسب هسته و فضای خارج از هسته در داخل سلول می‌شود و در دراز‌مدت می‌تواند
فرد را به سوی کم‌خونی خیلی شدید و مخاطره‌انگیز ببرد اما اگر به موقع تشخیص داده شود
قابل درمان خواهد بود.