زمانی که اکسیژن به اندازه کافی به بافتها نمیرسد فرد دچار علائم خستگی زودرس، اختلال تمرکز، بیحوصلگی، بیحالی و ضعف میشود. این علائم بسته به مدت زمان کمخونی، حادبودن یا ناگهانی بودن آن میتوانند شدید یا خفیف باشند. مثلا ممکن است فردی ناگهان مقدار زیادی خون از دست داده باشد یا اینکه یک دفعه مغز استخوانش از کار افتاده یا سلولهای خون داخل فضای بدنش تخریب شده باشد. حتی طی یک خونریزی حاد ممکن است فرد دچار تنگینفس، تشنگی هوا، ضعف شدید، ناتوانی در ایستادن، شوک و حتی مرگ شود. اما در حالتهای مزمن چون فرد در طول زمان به کمخونی عادت کرده، مکانیسمهای جبرانی گردش خونش طوری تنظیم شدهاند که با وجود کاهش نسبی گلبولهای قرمز هنوز امکان رساندن اکسیژن به بافتها را داشته باشد. برای مثال ممکن است یک فرد به جای اینکه هموگلوبین خونش 14 باشد به 7 رسیده باشد اما خیلی عادی به زندگی روزانهاش ادامه دهد و با شرایط کنار بیاید. اما فرد دیگری هموگلوبینش از 14 به 12 رسیده و دچار تنگینفس حاد، ضعف و بیحالی شده باشد. همه اینها به شدت و علت کمخونی بستگی دارد.
آیا خستگی، تنگینفس و ضعف با کم خونی ارتباط دارد؟
nazari
نکاتی درمورد کم خونی
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟