چرا دیسک کمر می‌گیریم؟

بیماری دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است
که در سراسر جهان افراد زیادی را به خود مبتلا کرده است. با مرور شیوه‌های درمانی طب
سنتی، طب مکمل و جایگزین در سراسر جهان این نتیجه به دست می‌آید که این بیماری از جمله
بیماری‌هایی است که اگر چه طب کلاسیک  در درمان
آن همیشه موفق نیست، اما درمانگران و متخصصان تمامی مکاتب درمانی در جهان برای درمان
آن اقدامات موثری را انجام داده و مطالعات وسیعی را در این حوزه به سرانجام رسانده‌اند؛
تکنیک‌ها و متدهایی که برخلاف شیوه‌های درمانی طب رایج از جمله تکنیک‌های غیرتهاجمی
محسوب می‌شود که بدون استفاده از تیغ جراحی، کاربردی و موفق بوده است. یومی‌هوتراپی روش جدید درمان برای این بیماری است.در یومی‌هوتراپی
منشای بروز این بیماری را جابه‌جایی و عدم تقارن لگن می‌دانیم. جابه‌جایی لگن به مرور
یک سمت لگن را دچار ضعف و انقباض‌های عضلانی می‌کند. این انقباض‌ها به مرور یک سمت
بیمار را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند دیسک‌ها را تحت فشار بگذارد. ساده‌ترین
نمونه آن گرایش دیسک به سمت چپ یا به سمت راست است و پس از آن گرایش دیسک به سمت رباط
خلفی و نخاع است که در مراحل بعدی و خطرناک‌تر قرار دارد. افرادی که دچار این بیماری‌ها
می‌شوند، عموما اعصاب سیاتیک‌شان نیز دچار مشکل می‌شود بنابراین ما می گوییم به محض
آنکه درد سیاتیکی آرام شد به این معنا نیست که درمان به طور کامل انجام شده چرا که
در برخی موارد ممکن است اعصاب مخابره درد را انجام ندهد و بیمار به اشتباه احساس کند
که درمانش به طور کامل صورت گرفته است.