خیلیها علاقه خاصی به مواد غذایی دودی دارند؛
از ماهی دودی گرفته تا برنج دودی، تن ماهی دودی، سوسیس و کالباس دودی و… قدیمترها دودی کردن برنج و ماهی، که متداولترین خوراکیهای دودی بودند، به این ترتیب بود که
مواد را در اتاقی به نام «اتاق دود» قرار میدادند و با سوزاندن خاک اره یا چوب بلوط
و… مواد را دود میدادند.
به این ترتیب همان مواد آروماتیکی که از چوب ساطع میشد و عطر و طعم خوبی به غذا میداد، وارد این مواد شده و آنها را خوشعطر و طعم میکرد.اما حالا 5،4 سالی است ترکیباتی
وارد بازار شده که به جای دود دادن مواد غذایی به شیوه سنتی (دود دادن در اتاق
دود) از این ترکیبات استفاده میکنند.
استفاده از این ترکیبات در رستورانها
مجاز نیست و تنها صنایع تولیدکننده غذا میتوانند از آنها استفاده کنند. این مواد شیمیایی است و از ترکیب
هزاران ماده ایجاد میشود
که البته غیر از عطر و طعم دود، عطر و طعم کباب، جوجهکباب، زعفران و … هم تولید شده و در
صنایع غذاسازی استفاده میشود.
استفاده از این مواد در صنایع غذایی مشکلساز نخواهد بود، زیرا کنترل کردن کارخانههای کلان، که هر کدام مهندس و پزشک و
متخصص خبره دارند، بسیار راحتتر و
البته امکانپذیر
است اما استفاده از این مواد در رستورانها، با توجه به حرفهای نبودن افراد در مورد این طعمدهندهها، میتواند خطرآفرین باشد. البته دیده شده که
این اسانسها
حتی در سوپرمارکتها
هم به فروش میرسد
و در دسترس خانمهای
خانهدار هم قرار گرفته که با توجه به نامشخص
بودن ترکیبات این اسانسها،
بهتر است از مصرفشان
خودداری شود.
آیا عاشق غذای دودی هستید؟
آزاده فراهانی
شیوه های مختلفی وجود دارد که غذا را دودی می کند
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟