جراحی ارتوگناتیک، تا چه اندازه با این جراحی آشنا هستید؟

جراحی ارتوگناتیک قسمتی از جراحی فک و صورت است که به درمان ناهنجاری‌های فکی-دندانی که موجبات اختلال در جفت‌گیری دندان‌ها تکلم و زیبایی صورت می‌شود، می‌پردازد. این رشته در اکثر موارد نیازمند همکاری تنگاتنگ با ارتودنسی است. این اختلال‌ها در ابعاد مختلف قدامی-خلفی، عمودی، عرضی و ترکیبی از این ابعاد اتفاق می‌افتد که به ناهنجاری‌هایی مانند کوچکی فک، کوچکی چانه، ناقرینگی فک، صورت کشیده و… می‌شود.

علت این ناهنجاری‌ها چیست؟

علت‌های مختلفی برای این ناهنجاری‌ها وجود دارد:

• ژنتیک
•  ناهنجاری‌های مادرزادی
• اختلال‌های تکاملی
• بیماری‌های مختلف
• تروما و تومورها

امروزه ازدواج بین نژادهای مختلف باعث افزایش ناهماهنگی‌های فکی شده است. فرزندان ممکن است از یک والد یک فک و از والد دیگر فک دیگر یا سایز دندان‌ها را از یک والد و فکین را از والد دیگر به ارث ببرند، بنابراین عدم همخوانی سایزها می‌تواند به‌صورت ژنتیک، عامل بسیاری از ناهنجاری‌ها باشد. این ناهنجاری‌ها که به صورت‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند، می‌توانند در محدوده تنوع بشری باشند اما در صورت شدت باعث ایجاد اختلال در زیبایی، جویدن، تکلم و استعداد به اختلال‌های مفصل فکی را باعث می‌شوند.

به‌طور کلی آدم‌ها چند نوع جفت‌گیری فکی دارند و چه کسانی از نظر پزشکی، در این خصوص، طبیعی تلقی می‌شوند؟

یک تقسیم ‌بندی رایج در این زمینه براساس وضعیت رویش اولین مولرهای دائمی در سنین ۶ تا ۷سالگی است. در صورتی که دندان آسیای اول پایین یک مقدار جلوتر از آسیای اول فک بالا باشد، در اصطلاح در گروه یک ناهنجاری فکی قرار می‌گیرد و اگر بیش از یک مقدار کم جلوتر باشد در گروه ۳ و اگر عقب‌تر باشد در گروه ۲ قرار می‌گیرد. این یک شاخص بررسی وضعیت فکین نسبت به همدیگر است ولی باید توجه کرد در بزرگسالان روی این رابطه همیشه نمی‌توان تکیه کرد.