آیا این تصور درست است که خوردن پاچه برای روغن کاری مفاصل مفید است؟

اچه یکی از بخش‌های پرچرب کله‌پاچه محسوب می‌شود که در میان سایر اجزای خوراکی کله‌پاچه، بعد از مغز، بیشترین مقدار چربی را داراست. البته حتما شنیده‌اید که بعضی‌ها معتقدند «پاچه برای روغن‌کاری مفاصل بدن لازم است!»

مسلما این حرف که خوردن پاچه می‌تواند باعث روغن‌کاری مفاصل شود و هر چند وقت یک‌بار خوردنش برای بدن ضروری است، بسیار عامیانه است و هیچ منطق علمی ندارد. بدن ما مثل ماشین دارای مفاصل مکانیکی نیست که بخواهیم با گریس و روغن مشکلات مفصلی‌اش را حل کنیم!

بدن یک بافت زنده و فیزیولوژیک است و عملکرد مفاصل هم با روغن درست نمی‌شود! در مفاصل به جای روغنی که در ذهن افراد است، یک مایع سینوویال (مایعی شفاف، به رنگ زرد کم‌رنگ که توسط سلول‌های غشای سینوویال در مفاصل ترشح شده و باعث لغزندگی سطح مفصل و درنتیجه کاهش اصطکاک میان آنها می‌شود) وجود دارد که بیشترش از آب و ترکیبات پروتئینی تشکیل شده نه ترکیبات چربی!

حالت ژلاتینی آب کله‌پاچه هم به دلیل چربی‌ها نیست و به دلیل پروتئین موجود در آن است؛ البته این پروتئین از لحاظ تغذیه‌ای نوعی پروتئین ناقص است؛ یعنی تمام اسیدهای آمینه که واحدهای ساختمانی پروتئین را تشکیل می‌دهند، ندارد بنابراین در مقایسه با پروتئین شیر، گوشت و تخم‌مرغ، ارزش غذایی کمتری هم دارد. اما به هر حال برخلاف تصور عامه، مصرف پاچه نمی‌تواند به بهبود وضعیت مفاصل کمک کند. تصور غلط این است که افراد فکر می‌کنند همان آب ژله‌ای کله‌پاچه به همان شکل وارد مفاصل می‌شود اما واقعیت این است که تمام خوراکی‌هایی که ما می‌خوریم بعد از طی مسیر مشخصی در دستگاه گوارش طی فرایند هضم، پیوندهایشان شکسته می‌شود. بعد در روده به واحد ساختمانی خود- که در این مورد اسید آمینه است- تبدیل می‌شود. بعد این اسید آمینه است که در بدن جذب می‌شود. پس اگر حتی پروتئین موجود در ژلاتین کله‌پاچه پروتئین کاملی بود، این باور همچنان اشتباه است که فکر کنیم غذاها به همان شکلی که دیده می‌شوند، در بدن جذب می‌شوند.