آیا مصرف شیشه منجر به داشتن اندامی متناسب خواهد شد؟

به خاطر تبلیغات سوئی که وجود داشت تا
مدت ها عده ای تصور می کردند مصرف شیشه می تواند اندام متناسب و ایده‌آلی به آنها ببخشد به همین دلیل عده ای به سوی مصرف ماده اعتیادآور
شیشه گرایش پیدا کردند اما آنچه در این بین رخ داده این است که افراد با مصرف شیشه
به جای از دست دادن چربی‌ها، عضلات و بافت بدن خود را از دست می‌دهند چرا که بافت چربی مقاوم ترین بافتی است که می‌تواند تحت تاثیر آمفتامین ها قرار بگیرد.

علاوه بر این باید هشدار دهم که مصرف شیشه
موجب خاموش شدن خیلی از نقاط روشن مغز می شود.

توهم و بدبینی؛ بارزترین عارضه مصرف شیشه

بیماری داشتم که می گفت عده ای به طور
مداوم او را تحت نظر دارند و دست از سرش برنمی دارند،حتی از او عکس می‌گیرند. اما مسئله این بود که حرف‌های او باورکردنی نبود. چه کسی می تواند کفاشی را که دومین ماه
بیکاری‌اش را پشت سر می گذارد و همسرش از او
جدا شده و حتی یک دندان سالم در دندان ندارد، تعقیب کند. چه دلیلی برای این کار می‌تواند داشته باشد.

مسئله این است که افراد معتاد به شیشه
توهمات خود را آنچنان با اعتماد به نفس با دیگران مطرح می کنند که ممکن است دیگران
نیز حرف های آنها را باور کنند. آنها گاهی چنان دچار توهم و بدبینی می شوند که
ادعای ملاقات با خدا را مطرح می کنند و حتی می گویند وقوع بلایای طبیعی به دست
آنها اتفاق می افتد در حالی که این رفتارها ناشی از سایکوز و جنون کاملی است که به
دلیل مصرف شیشه در آنها به وجود آمده است.

وقتی مفتامین و مشتقات آن وارد بدن می‌شود خیلی زود وارد سیستم عصبی مرکزی بدن شده و موجب آزاد شدن
ناگهانی واسطه‌های شیمیایی مانند دوپامین از مغز می‌شود. با آزاد شدن دوپامین تحریک‌های سلولی مغز آغاز می‌شود
و به مرور فرد تغییر خلق و خو، افزایش حرکات جسمانی و حالت‌های تهاجمی و غیرقابل کنترلی را تجربه می‌کند؛ تجربه‌هایی که در درازمدت و با ادامه مصرف آمفتامین
و شیشه موجب ابتلا به افسردگی، بدخلقی واختلال‌های حرکتی مانند بیماری پارکینسون می‌شود. علاوه بر این، مصرف این نوع مخدر موجب کاهش اشتها، کاهش
وزن، افزایش تعداد تنفس، افزایش دمای بدن و تشنج‌هایی می‌شود که گاهی با تشدید آنها مصرف‌کننده با خطر سکته‌های
قلبی و مغزی و مرگ روبه‌رو می‌شود.