جنین از
طریق بندناف به جفت متصل شده و مواد غذایی را از مادر دریافت می‌کند. در حاملگی معمولا
جفت در نیمه فوقانی رحم قرار دارد اما گاهی جفت در قسمت تحتانی رحم قرار می‌گیرد و
دهانه رحم (سرویکس) که محل خروج جنین هنگام زایمان است را بطور کامل و یا ناقص مسدود
می‌کند. به این حالت قرار گیری جفت، جفت سرراهی می‌گویند که ممکن است کامل یا ناقص
باشد. البته جفت سرراهی به خودی خود مشکلی
برای جنین ایجاد نمی‌کند ولی گاهی به خاطر خونریزیهای شدید مادر، پزشک مجبور به انجام
زایمان قبل از موعد مقرر است.از علایم آن:
انقباضات رحمی،درد شکم و رحم و
خونریزی از واژن است.
ریسک فاکتور‌های
جفت سرراهی: سابقه قبلی جفت سرراهی، چند قلوزایی (به دلیل بزرگ شدن جفت)، سابقه سزارین
قبلی، سابقه جراحی رحم و مصرف سیگار و مواد مخدر هستند.
در سه
ماهه سوم حاملگی اگر مادر خونریزی داشته باشد معمولاً دو تشخیص محتمل است:1 -جفت سرراهی 2 -دکولمان یا کندگی جفت که اغلب خونریزی
با درد و علایم استرس جنین همراه است.
در هر دو
حالت مادر باید سریع به بیمارستان منتقل شود. در جفت سرراهی به خصوص اگر هفته ۳۷ به
بعد باشد و خونریزی شدید باشد سزارین انجام می‌شود.