راینوپلاستی، شایع ترین جراحی پلاستیک و زیبایی

امروزه یکی از شایع ترین جراحی های پلاستیک و زیبایی، راینوپلاستی یا همان جراحی ترمیمی و زیبایی بینی می باشد.

یکی از دلایل این موضوع این است که بینی در میانه صورت بیشتر مستعد آسیب است و این آسیبها سبب انحراف و مشکل تنفس و بد شکلی بینی می شود که نیازمند جراحی ترمیمی هستند. یکی دیگر از دلایل شیوع این عمل جراحی خصوصا در کشور ایران، مسایل نژادی و ژنتیک می باشد، در آب و هوای خشک خاورمیانه معمولا بینی بزرگتر و همراه با افتادگی نوک و ضخامت پوست می باشد. لذا یکی از نگرانی های شایع و دغدغه ذهنی افراد درباره لزوم انجام راینوپلاستی و عوارض احتمالی آن می باشد. اصولا افرادی که انحراف بینی و مشکل تنفسی و بد شکلی و دفورمیتی ظاهر ندارند معمولا نیازی به این عمل جراحی ندارند. ولی در موارد نازیبایی ظاهری که انتخاب بیمار صحیح باشد و روش عمل جراحی مناسب باشد نتایج رضایت بخش بوده و خصوصا در افراد جوان منجر به افزایش اعتماد به نفس و موفقیت بیشتر فردی و اجتماعی می شود. مواردی از انحرافات شدید تیغه بینی خصوصا اگر در قسمت های فوقانی باشند با روش جراحی ساده انحراف بینی (سپتو پلاستی) به تنهایی قابل اصلاح نیستند و نیاز به جراحی ترمیمی (راینوپلاستی) همزمان با سپتو پلاستی دارند، که در این روش هم انحرافات تیغه به طور کامل تر اصلاح می شوند و هم دریچه valve  بینی با غضروف تقویت می شود که منجر به بهبود تنفس می شود. در روش های قدیمی جراحی راینوپلاستی که به روش های کاهنده (reductive) معروف هستند، جراح فقط با برداشتن غضروف ها سعی در کوچک کردن بینی داشت که منجر به اختلال تنفس و گاها بد شکلی ظاهری و عوارض می شد، ولی در جراحی مدرن راینوپلاستی جراح همزمان با اصلاح و تراشیدن بخشهایی از اسکلت غضروفی استخوانی بینی، قسمت هایی از این اسکلت (من جمله دریچه تنفسی) را با غضروف بینی خود فرد تقویت می نماید، در نتیجه هم تنفس مناسب خواهد بود و هم ظاهر بینی ساختار شکیل و با ثبات خواهد داشت و به مرور زمان دچار عوارض و افتادگی نخواهد شد.

یکی از دغدغه های افرادی که کاندید راینوپلاستی هستند داشتن حساسیت و آلرژی همزمان می باشد، اصولا حساسیت بینی یا همان رینیت آلرژیک به علت زمینه ژنتیکی فرد و تاثیر عوامل آلرژن محیطی مثل گرد و غبار، آلودگی هوا، تماس با مواد شیمیایی و یا پسماندهای حیوانی مثل فضولات و پر پرندگان یا موی گربه و …. ایجاد می شود. بعضی از انواع آلرژی در فصل خاصی مثل بهار که زمان گرده افشانی گیاهان است تشدید می شوند. لذا درمان های رینیت آلرژیک در درجه اول پرهیز از تماس با آلرژنها و یا استفاده از ماسک های صنعتی در صورت تماس با مواد شیمیایی، جارو برقی منظم در منزل جهت کاهش گرد و غبار و نیز درمان های دارویی خاص آلرژی می باشد. افرادی که آلرژی دارند و تصمیم به انجام راینوپلاستی دارنددر صورتیکه با روش مناسب تحت عمل جراحی قرار بگیرند، تشدید مشکل تنفسی از بینی نخواهند داشت و حتی در بعضی از موارد آلرژی مزمن که منجر به بزرگی شاخکهای تحتانی بینی (توربینیت ها) شده است، حین عمل جراحی با انجام روش های کوچک کردن شاخکها و یا انجام رادیوفرکوئنسی آنها می توان به بهبود تنفس از بینی کمک کرد.

یکی دیگر از سوالات شایع در افراد امکان انجام جراحی مجدد در مورد کسانی است که قبلا جراحی ناموفق و عوارض ظاهری یا تنفسی دارند، می باشد. در این موارد انجام جراحی مجدد نسبت به عمل اولیه مشکل تر است به این دلیل که نسوج بینی تا حدی چسبندگی دارند و گاها غضروف ها نیز از دست رفته اند، ولی این موارد هم با انجام تکنیک های دقیق جراحی و استفاده از غضروف های خود فرد (در درجه اول از بینی و اگر نباشد از غضروف گوش) قابل ترمیم می باشند. در این موارد نباید از غضروف های مصنوعی (پروتز) یا غضروف سایر افراد استفاده کرد زیرا احتمال عوارض بلند مدت و جذب آنها وجود دارد، ولی با استفاده از غضروف خود فرد (از بینی و یا گوش) بدون ایجاد عارضه می توان عمل ترمیمی بینی را انجام داد.

بنابراین با مشاوره مناسب و انتخاب جراح حاذق و با تجربه می توان با آسایش خاطر و نتایح قابل پیش بینی عمل جراحی راینوپلاستی را انجام داد. البته انتظارات بیمار از این عمل باید منطقی و مطابق با استانداردهای زیبایی شناسی و علمی باشد.