چرا نارسایی کلیه سکته می‌آورد؟

یکی از علل مرگ‌ومیر در بیمارانی که دچار بیماری مزمن کلیه هستند، بیماری‌های کاردیو واسکولار است. بعد از درمان طولانی دیالیز، بیمارممکن است دچار آترواسکلروزیس ‌شود. مشخص شده بیمارانی که دچار «اورمی» مزمن هستند ممکن است دچار کاردیومیوپاتی، پولی نوروپاتی و آمیلوئیدوز شوند، بنابراین این بیماران باید هر چه زودتر پیوند کلیه شوند. تجمع آب در ریه (ادم ریوی) و نارسایی قلب در مراحل آخر نارسایی مزمن کلیه شایع است و ادم ریوی ممکن است در مدت چند ساعت سبب مرگ بیمار شود. دلایل اصلی نارسایی قلب در بیماران دیالیزی شامل مصرف زیاد مایعات، افزایش بار قلب، به علت فیستول شریانی وریدی کار گذاشته در بیمار، آنمی، هیپرتانسیون و بیماری عروق کرونر است. علت مرگ 50درصد بیماران که تحت درمان‌های جایگزین، نارسایی مزمن کلیه قرار دارند عوارض کاردیوواسکولار است. درصد مرگ و میر در این بیماران به علت انفارکتوس در افراد 54-35 ساله که دیالیز می‌شوند بیست برابر بیشتر از افراد سالم است و شیوع مرگ و میر به علت ایسکمی قلبی در افراد بالای 55 ساله که دیالیز یا پیوند شده‌اند ده برابر بیشتر از افراد سالم است، همچنین عوارض CVA در بیمارانی که دیالیز یا پیوند کلیه شده‌اند در 54-35 سالگی پنجاه برابر بیشتر از افراد سالم است و در افراد بالای 55 ساله که دیالیز می‌شوند عوارض CVA بیست برابر بیشتر از افراد سالم است.