منظور از ناتوانی جنسی، ایجاد مشکلات مکرر و پی در پی در مراحل مختلف واکنش جنسی است. تا زمانی که این مسئله زیاد باعث پریشانی شما و بر هم خوردن رابطه تان با همسرتان نشده است، نمی توان آن را یک اختلال تصور کرد. ناتوانی جنسی در خانم میتواند در همه ی سنین اتفاق بیفتد.
با تحقیقات بیشتر روی مسئله ی مشکل و ناتوانی جنسی در خانم ها و بررسی ریشه ی تحریک پذیری جنسی در آنها، دیدگاه تازه ای به این مسئله پدیدار شد که واکنش جنسی را به مسائل بسیاری مثل فیزیولوژی، احساسات و عواطف، تجربه، عقاید و باورها، شیوه ی زندگی و رابطه ها مرتبط می داند. پزشکان و متخصصین معتقدند که برای تحریک پذیری کامل و طبیعی، همه ی این موارد باید همخوانی کنند تا صمیمیت جنسی پدید آید. آنها معتقدند که رسیدن به ارگاسم نباید هدف یک نزدیکی جنسی باشد، بلکه باید به عنوان لذت به دست آمده از این رابطه تلقی شود.
ناتوانی جنسی در خانم ها را به چهار گروه تقسیم می کنند:
کمبود میل جنسی: میل و شور جنسی در شما کاهش می یابد. این نوع متداول ترین ناتوانی جنسی در خانم ها به شمار می رود.
اختلال در تحریک پذیری و برانگیختگی جنسی: میل و شور جنسی در شما وجود دارد، اما توانایی تحریک شدن را از دست می دهید.
اختلالات ارگاسم: برای رسیدن به حالت ارگاسم دچار مشکل می شوید، حتی پس از رابطه جنسی طولانی.
درد جنسی: تحریک شدن و نزدیکی جنسی شما با درد همراه است.
درد در ناحیه تناسلی به هنگام فعالیت جنسی (نه لزوماً هنگام دخول). -درد ممکن است خفیف یا شدید، و در وضعیتهای متفاوت، متغیر باشد.
عوامل بسیاری ممکن است به ناتوانی جنسی منجر شود. گاهی این عوامل مرتبط با یکدیگر هستند و نیاز به ترکیبی از درمان ها است.
فیزیکی: عوامل فیزیکی که ممکن است باعث به وجود آمدن ناتوانی جنسی شوند شامل ورم مفاصل، مشکلات ادراری، جراحی و آسیب دیدگی لکن، خستگی، سردرد و اختلالات عصبی است. بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی، فشارخون، آنتی هیستامین و داروهای مخصوص شیمی درمانی می تواند باعث کاهش میل جنسی و ناتوانی در رسیدن به حالت ارگاسم شود.
هورمونی: در دوران میانسالی، یائسگی کارایی جنسی خانم ها را تحت تاثیر قرار می دهد. کمبود استروژن بعد از یائسگی در واکنش جنسی شما و همچنین در دستگاه تناسلیتان تغییراتی ایجاد می کند. پوست روی دستگاه تناسلی نازک تر شده و این مسئله باعث باریک تر شدن دهانه ی واژن میشود، به خصوص اگر فعالیت جنسی نداشته باشید. همچنین برجسته و لیز شدن مهبل در طی تحریک جنسی کندتر انجام می گیرد. این عوامل باعث میشود که رابطه ی جنسی دردآور شده و رسیدن به ارگاسم کندتر صورت گیرد.
روحی و اجتماعی: عوامل روحی و روانی که باعث مشکلات جنسی میشود شامل مشکلات عاطفی مثل اضطراب، افسردگی و استرس و همچنین سابقه سوء استفاده ی جنسی است.
موضوع باید با شوهر در میان گذاشته شود. پشتیبانی و صبر شوهر برای غلبه بر این مشکل اهمیت زیادی دارد. مسأله تحریک جنسی در این میان مهم است. در صورت لزوم از مواد لغزندهکننده غیرروغنی و غیر آلرژیک میتوان استفاده کرد.
اگر صدمات جسمی یا روحی در روابط جنسی گذشته وجود داشته است، بهتر است برای مشاوره تخصصی در رابطه با احساسات منفی مربوطه مراجعه شود.