آیا زنان باردار دچار مسمومیت بارداری(پره اکلامپسی) می شوند؟

افزایش فشار خون مادر در طی بارداری که با علایم ورم و پروتئین در ادرار همراه باشد. پره اکلامپسی نامیده می شود. این عارضه به نامهای توکسمی و مسمومیت حاملگی نیز نامیده می شود.  

فشار خون وابسته به بارداری و پره اکلامپسی،از شایعترین مشکلات طبی در بارداری است ویکی از سه علت مهم مرگ مادران را در کنار خونریزی و عفونت  تشکیل می دهد. این اختلال، 8-5 درصد بارداریها را عارضه دار می کند. مادران مبتلا به پره اکلامپسی در معرض خطر بیشتر ی از نظر عوارض مادری و جنینی هستند به همین دلیل باید تحت مراقبتهای ویژه بارداری قرار گیرند.

علایم پره اکلامپسی خفیف:

فشارخون بالا( فشار خون 140/90)، ورم و مقدار کم پروتئین در ادرار

علایم پره اکلامپسی شدید:

فشار خون بالا( فشار خون 160/110 و بیشتر)، پروتئین در ادرار، ورم عمومی بدن بویژه دست و صورت، افزایش ناگهانی وزن بدن ،اختلال در بینایی و تاری دید، درد قسمت بالا و راست شکم، سردرد و کاهش ادرارو یا توقف جریان ادرار.

برخی از عواملی که خطر ابتلا به مسمومیت بارداری را افزایش می دهند عبارت اند از:

وجود فشار خون مزمن

سابقه مسمومیت بارداری در بارداری های قبلی

دیابت طولانی مدت

بارداری در سن بالای چهل سال و یا در سن بسیار پایین

اضافه وزن بیش از حد

برخی مشکلات پزشکی مانند بیماری شدید کلیوی، لوپوس یا سایر بیماری های عروقی

بارداری چند قلویی (این بیماری در بارداری دو قلویی نسبت به سه قلویی یا بیشتر، در حد کمتری شایع می باشد)

درمان‌ بسته‌ به‌ شدت‌ علایم‌ و میزان‌ بلوغ‌ جنین‌ متفاوت‌ است‌. 

تجویز داروهای‌ ضد پرفشاری‌ خون‌، در صورت‌ لزوم‌ برای‌ پایین‌ آوردن‌ فشار خون‌، عموماً تنها اقدام‌ توصیه‌ شده‌ در موارد حاد است‌ مگر این‌ که‌ بیمار قبل‌ از بارداری‌ تحت‌ درمان‌ برای‌ پرفشاری‌ خون‌ باشد.

داروهای‌ ضد تشنج‌ جهت‌ پیشگیری‌ از تشنج‌ تجویز می‌شوند. منیزیوم‌ با مقدار بالا پذیرفته‌ شده‌ترین‌ داروی‌ ضد تشنج‌ برای‌ این‌ منظور است‌.

متاسفانه ،راه مطمئنی برای پیشگیری از وقوع پره اکلامپسی وجود ندارد ولی برای کاهش عوامل مستعد کننده ای که باعث افزایش فشار خون می شود، موارد زیر توصیه می شود:

– کنترل مرتب فشار خون و اندازه گیری وزن و میزان پروتئین در ادرار با توجه به دستور پزشک

– ویزیت مرتب توسط پزشک یا ماما

– مصرف مایعات کافی در طول شبانه روز

– مصرف کم مواد کافئین دار

– مصرف بیشتر میوه و سبزیجات تازه به دلیل خاصیت آنتی اکسیداتیو( محافظت کننده)

– مصرف ماهی ها بویژه ماهی های دریای جنوب به غیر از ماهی تن ( فقط در حد 6 اونس در هفته)و استفاده از کپسولهای روغن ماهی

– پرهیز از مصرف زیاد نمک و مواد نشاسته ای و غذاهای سرخ کردنی

– استراحت کافی در طول روز

– انجام مرتب تمرینات ورزشی