نتایج مطالعات 2 دهه‌ای
روی بیش از 500 مرد میانسال نشان داد که میزان مرگ‌و‌میر ناشی از مشکلات قلبی- عروقی
در افراد خوشبین
40 درصد کمتر از افراد بدبین است. دکتر وین استوکا، از مرکز تحقیقات پزشکی تورنتو
می‌گوید:
«مشخص است که آدم‌های
خوشبین،
کیفیت زندگی بهتری دارند و طبیعی است که کمتر دچار استرس شده و درنتیجه کمتر به
مشکلات قلبی دچار شوند و بیشتر عمر کنند، اما
مسئله عجیب این است که برخی مطالعات محدود نشان داده، افراد خوشبین کمتر دچار سرطان می‌شوند و مشکلات و بیماری‌های مزمن مثل بیماری‌های مفصلی و استخوانی هم در آن‌ها شیوع کمتری دارند. این مسئله‌ای است که باید تحقیقات بیشتری
روی آن انجام شود». دکتر میلر هم می‌گوید: « افراد خوشبین به‌طور معمول توانایی کنارآمدن با
وضعیت‌های
سخت را دارند. در حقیقت اگر مشکلی برای 2 نفر پیش بیاید، آن‌که خوش‌بین‌تر است، راحت‌تر با استرس و اضطراب ناشی از
آن کنار می‌آید
و یک بیماری کمتر وضعیت بدنی و روحی او را تضعیف می‌کند.» اما از سوی دیگر خوشبینی مفرط هم می‌تواند خطرناک باشد. درواقع
انتهای مرز خوشبینی،
قرار گرفتن در دنیای فانتزی ذهنی و خیالی است. چنین افرادی فکر می‌کنند، هیچ‌گاه هیچ خطری تهدیدشان نمی‌کند و از هرمشکلی مصون هستند.
این‌گونه
افراد که می‌توان
آن‌ها
را خوش‌بین‌های افراطی دانست، به طور معمول
از واقعیت دور هستند.
مهم‌ترین
مثال درمورد این گروه، کسانی هستند که با خوشبینی سیگار می‌کشند. آن‌ها احساس می‌کنند، سیگار کشیدن خطری برای‌شان ندارد و هیچ‌وقت سرطان ریه نخواهند گرفت، برای همین سیگار را ترک نمی‌کنند. «وقتی خطری متوجه ما نیست
چرا باید سیگار کشیدن را کنار بگذاریم؟»