میگویند حشیش که اعتیاد نمیآورد! آنهایی که حشیش میکشند، اغلب میگویند: «حشیش اعتیاد نمیآورد»، «من اصلا به حشیش معتاد نیستم» یا «همانقدر به حشیش اعتیاد دارم که به چای یا قهوه ـ و نه بیشتر!» اما نکته در این جاست که وابستگی به حشیش اصلاً وابستگی جسمی نیست، بلکه یک اعتیاد روحی و رفتاری شدید است و این یکی از مصیبتهای بزرگ حشیش است که اغلب معتادانش هم خیال میکنند به آن معتاد نشدهاند. برخی معتادان تصور میکنند ترک اعتیاد به حشیش خیلی طول میکشد اینطور نیست. اگر شما به مصرف روزانه حشیش اعتیاد پیدا کرده باشید و به طور ناگهانی آن را کنار بگذارید، برخی از این علایم در شما بروز پیدا خواهد کرد: بیخوابی، تهوع، اختلالات خواب، تعریق، خوابهای پریشان و . . . اما تمام این علایم را اگر فقط بین 2 تا 4 روز تحمل کنید، میتوانید برای هیمشه با حشیش خداحافظی کنید. بعضیها خیال میکنند حشیش همانقدر خطرناک است که سیگار (و نه بیشتر!) اگر از پزشکان بپرسید از بین حشیش و سیگار کدام یک بدتر است، میگویند هر دو. اما واقعیت این است که معمولاً حشیشیها دود را عمیقتر فرو میبرند و آن را برای مدت بیشتری در ریههایشان نگه میدارند و آن دسته از سیگاریهایی که علاوه بر سیگار، حشیش هم میکشند؛ بسیار بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به سرطان ریه قرار میگیرند. البته خوشبختانه میزان ابتلا به سرطانهای دستگاه تنفسی در آنهایی که تا قبل از 30 سالگی از حشیش و سیگار دست کشیدهاند، به میزان چشمگیری کاهش مییابد. اما تفاوتهای سیگار و حشیش به همین جا ختم نمیشود. حشیش به شدت توهمآور است و بر تواناییهای مغزی هم تاثیرات واضح و نامطلوبی دارد، حافظه کوتاه مدت را مختل میکند و توان مغز را در فراگیری علوم و اطلاعات جدید کاهش میدهد. با این وجود و بر خلاف تصور عمومی ـ حشیش سلولهای مغز را از بین نمیبرد. هیچگونه شواهد مطمئنی در دست نیست که مصرف طولانی مدت حشیش منجر به ایجاد اختلالات دایمی در عملکرد مغز شود. و به عنوان نکته آخر هم بد نیست بدانید که درصد بسیار بالایی از حشیشیها معمولاً کارشان به هروئین کشیده میشود.
منبع: جام جم