با وجود اینکه مهد کودک، اولین قدم ورود به جامعه
است، تا پیش از سه سالگی خیلی مناسب نیست و توصیه هم نمی‌شود که بچه را پیش از سه سالگی
به مهد بفرستید.
چون بچه‌های زیر سه سال نیازمند توجه متمرکزتر در
خانواده هستند. پس تا سه سالگی بهتر است نزد مادر یا مادربزرگ پرستاری شوند، مادران
شاغل که نگران هستند مبادا این محدوده زمانی که از بچه‌ها دور هستند موجب شود فاصله‌ای
بین آنها بیفتد یا دلبستگی و عاطفه آنها کمتر شود باید دقت کنند، آنچه تعیین‌کننده
این میزان دلبستگی است به‌هیچ وجه ربطی به مهدکودک رفتن یا نرفتن و اینکه فرزند شما
به دلیل شغل‌تان نزد اقوام یا مادربزرگ است ندارد.
این موضوع مربوط به آرامشی است که بچه‌ها در کنار
مادرشان به دست می‌آورند. بعضی از بچه‌ها تا مادرشان از راه می‌رسد و با اینکه هنوز
به آنها شیر نداده است، آرام می‌شوند و در آغوش مادر آرامش عجیبی می‌گیرند.
بعضی دیگر هم بی‌قرار شده و ترجیح می‌دهند به آغوش
پرستار، مادربزرگ یا مربی مهد بروند. این عادات به‌طور دقیق متاثر از حالت‌های درونی
شماست.
اگر عصبی و پرتنش هستید، خستگی کار را به خانه آوردید،
با همسرتان درگیری دارید و یا بدون آنکه متوجه باشید دچار افسردگی پس از زایمان و تحریک‌پذیر
شده‌اید، بدانید بچه‌های شیرخوار و نوپا ترازویشان برای درک این مطلب قوی است.
آنها نه ماه تمام صدای قلب شما را در استرس و در
آرامش شنیده و نیاز آنها به شما برای کسب آرامش است. بچه‌ها بسیار ناتوان‌اند و چون
می‌ترسند آسیب ببینند دنبال مامن آرام می‌گردند.
پس مادرها نباید از این موضوع مهم غافل شوند و گمان
کنند به دلیل مد رفتن یا سپردن کودک‌شان به دیگری، چنین اتفاقی افتاده است.
نکته بعدی اینکه برای کمک به بچه‌ها در سنینی که
شروع به کسب مهارت‌های اجتماعی می‌کنند و از مادر و پدر و دیگران همانندسازی کرده تا
بخش سوم شخصیت، یعنی قسمت والد را بسازند بهتر است از سه، چهار سالگی به مهد کودک بروند
و یا با گروه همسالان در مراوده باشند.
این با هم بودن آنهاست که موجب می‌شود ارزش‌های
اجتماعی را یاد بگیرند و در واقع شخصیت آنها ساخته می‌شود. بهتر است در این خصوص دوستان
و خانواده‌هایی را برگزینید که آنها هم به تربیت و سلامت بچه‌هایشان اهمیت می‌دهند.) روزنامه سلامت(