کودک از 6 ماهگی به بعد استقلال داشتن را احساس می کند و مکیدن انگشت باعث می شود که او احساس امنیت بیشتری کند اگر محبت ها و توجه لازم شما موجب شود که کودک توجه به محیط اطراف خود داشته باشد و با امکانات تازه ای که او را با دنیای جدید پیوند می دهدآشنا شود ، به تدریج کمتر به مکیدن شصت روی می آورد و کم کم آن را ترک می کند.
مکیدن شست و مشابه آن نظیر مکیدن انگشتان پا در شیر خواری رایج است. شروع عادت مکیدن شست در کودکان از 4 ــ 3 ماهگی است و بلافاصله پس از تولد چنین عادتی در وی شکل نمی گیرد. کودک در سنین شیر خواری اغلب پس از غذا خوردن شست خود را مک میزند برخی از کودکان به محض اینکه پستانک یا سینه مادر را از دهانش بیرون بیاورند به این کار مبادرت می ورزند .
مکیدن شست یکی از اعمال سازشی اولیه است که کودک به وسیله آن خود را خوشحال می کند و مکیدن شست در کودکان شیرخوار شایع و طبیعی است. ولی اگر بعد از دوره شیرخواری و بخصوص در سالهای قبل از مدرسه ادامه داشته باشد نشانه اختلال در رفتار و بروز عادتی بد در کودک است.
برای از بین بردن این عادت بعد از دوره شیر خواری استفاده از تنبیه ، تلخ کردن یا بستن شست ، بی حرکت کردن آرنج و… معمولاً شیوه های بی فایده ای هستند و در بعضی از مواقع موجب تشدید این عادت خواهند شد بلکه بهترین و موثر ترین شیوه آن است که کودک را بطور غیر مستقیم به سمت اصلاح رفتار نامطلوب فوق هدایت کنیم و او را به کارهایی که مورد علاقه اش می باشد وا داریم تا به تدریج این عادت از سر وی بیفتد.غریزه مکیدن پس از یک سالگی از بین می رود و اگرکودکی هنوز انگشت می مکد علل مختلفی مانند حسادت ، افسردگی، تغییرات جدید ناخوشایند ، تولد یک بچه جدید ،ترس از والدین ، رفتن به کودکستان و… می تواندداشته باشد .
عوامل:
عوامل طبیعی:
_ زیاد بودن فاصله زمانی میان دو وعده شیرخوردن نوزاد که سبب گرسنه ماندن او بشود
_ وقتی که نوزاد به سرعت از پستان٬ یا شیشه شیر بخورد و یا مادر با بی حوصلگی مدت شیرخوردن کودک را کوتاه کند. ( ارضاء نشدن غریزه مکیدن)
محرومیتهای عاطفی :
ـ کشمکش میان والدین و کودک برای ترک این عادت سبب تشدید آن می شود.
ـ وقتی که کودک خود را تنها و مطرود حس می کند و مجبور است مدت زمان طولانی بی حرکت بنشیند٬ چون وسیله بازی و سرگرمی ندارد٬ انگشت خود را می مکد.
ـ حسادت باعث ایجاد یا تشدید این عادت می شود.
روش جلوگیری:
ـ سعی کنید تا آنجا که می توانید مدت شیرخوردن نوزادان را طولانی کنید.
ـ از شیر گرفتن کودک در دوران شیرخوارگی نباید ناگهانی و زودتر از موعد مقرر باشد.
ـ تغییر رژیم غذایی کودک از شیشه یا پستان به غذاهای دیگر باید تدریجی صورت بگیرد و بهتر است ابتدا تلفیقی از هر دو باشد.
ـ هر نوع جدایی از مادر برای کودک دردناک است٬ اگر این جدایی لازم و اجباری است٬ حتمآ کودک را به محیط خانوادگی مورد علاقه اش مثل خانه مادربزرگ و خاله یا عمه بسپارید.
روش برخورد:
همیشه برای کودک مبتلا به این عادت وسیله سرگرمی فراهم کنید. در صورتی که قادر به کار کردن است او را وادار کنید که در کار خانه به شما کمک کند و انجام کارهای ساده را به او بسپارید.
این حالت وقتی که کودک به رختخواب می رود و پیش از آن که به خواب رود تشدید می شود. به همین دلیل سعی کنید تا حد امکان تنهایش نگذارید و وقت بیشتری صرف او کنید.
از کارهایی که باید پرهیز کنید:
ـ هرگز سعی نکنید با خشونت و توسل به زور این عادت را در کودک از بین ببرید.
ـ دستهایش را نبندید.
ـ دستکش به دستش نکنید.
ـ تنبیه و خجالت دادن و تذکر دادن مدام فایده ای ندارد.
ـ خارج کردن انگشت کودک از دهانش نه تنها سودی ندارد٬ بلکه گاهی سبب تشدید عادت می گردد.
ـ بی حرکت کردن آرنج هم گاهی اثر معکوس می گذارد و کودک را دچار اضطراب و هیجان می کند.
به یاد داشته باشید که درمانی مؤثر است که غیر مستقیم انجام گیرد. ابتدا باید علت این عادت را در کودک تشخیص داد و سپس راه حلی مناسب برگزید.) سایدا(