پلاک میکروبی
لایه بی رنگ و نازکی از میکروب های دهان همراه با پروتئین های بزاق است که محکم به
سطوح دندان های ما می چسبد و این لایه میکربی ظاهراً با تجزیه مواد قندی و نشاسته ای
و تبدیل آن به اسید فرآورده های دیگر میکروبی شروع به تخریب دندان و لثه می نماید.”پلاک
میکروبی مهمترین عامل بیماری های دندان و لثه بوده و هدف از بهداشت دهان در واقع برداشتن
این لایه میکروبی از تمام سطوح دندان هاست”. پلاک میکروبی چند ساعت پس از مسواک
زدن دوباره تشکیل می گردد زیرا دهان هیچگاه از میکروب های موجود در آن استریل نمی باشد.
در دهان ما متجاوز از شصت نوع میکروب زندگی می کند.شما با مسواک زدن مرتب، بطور مکرر
و مداوم این لایه میکروبی را از سطوح دندان های خود پاک کرده و با ضخیم تر شدن و کهنه
شدن این لایه میکروبی مبارزه می کنید. چنانچه عمر این لایه میکروبی که از این به بعد
آنرا پلاک میکروبی می نامیم از 48 ساعت تجاوز کند قادر به جذب کلسیم موجود در بزاق
می باشد. با رسوب کلسیم پس از یک هفته پلاک میکروبی آهکی و کلسیغیه شده و اصطلاحاً
جرم دندانی تشکیل گردد. جرم دندانی یک تودۀ سخت و آهکی و مملو از میکروب ها است که
به سختی به سطح دندان ها چسبیده و قادر به تخریب سطح زیرین خود می باشد. جرم دندانی
باید توسط دندانپزشک از سطح دندان ها پاک گردد زیرا با مسواک زدن کنده نمی شود.
منبع : پارس دکتر
/ دکتر کامران یزدانی