عموماً دو نوع است :کاشتنی است و بیابانی .جنس نخود به رنگهای گوناگون
دیده می شود .نخود سفید ، سرخ ، سیاه و گاودانه رنگ .نخود بیابانی تند مزه تر و تلخ
تر از نخود کاشتنی و گرمی بخش تر است .در تأثیر دارویی با نخود کاشتنی برابر است ولی
غذایی که در نخود کاشتنی است بهتر است .
مزاج نخود سفید گرم و خشک و نخود سیاه از آن قوی تر است .
خاصیت هر دو نوع نخود بازکن و نرمی بخش و تکه کننده هستند . همه انواع
نخود بهترین غذای شش است .
خوردن و پاشیدن آب نخود در زدودن کک و مک و زیبا کردن رنگ مؤثر است .
در علاج ورم گرم ، ورم سخت ، ورم غده ها و سایر ورم ها مفید است .
روغن نخود داروی بیماری ویروسی است . آرد نخود زخم های پلید و سرطانی
و خارشی را دوا می کند .
علاج درد پشت می باشد .
جوش های تر سر را از بین می برد . خیس شده اش مسکن درد دندان ، و داروی
ورم گرم و سخت لثه و معالج ورم های بیخ گوش است .
صدا را صاف می نماید . از هر غذایی برای شش بهتر است و سوپ آرد نخود بسیار
با شش سازگار است .
آب پز نخود داروی استسقا و یرقان است .هر نخودی و به ویژه نخود گاودانه
ای رنگ و سیاه گرفتگی های کبد و طحال را بازمی کند.
خوردن نخود نه در آغاز غذا خوب است و نه بعد از پایان آن ، بهتر آن است
که در میان غذا خورده شود .
آب پز نخود سیاه همراه با روغن بادام و ترب و کرفس سنگ آبدان و گرده را
خرد می کند .
نخود برای زخم مثانه بد است . بسیار شهوت انگیز است .
همه نوع نخود ملین است و گرفتگی کلیه را باز می کند و به ویژه نخود سیاه
و گاودانه رنگ آن مؤثرتر است .
بعضی گویند نخود را در سرکه بخیسانند و ناشتا بنوشند و تا نیم روز صبر
کنند کرم را می کشد .
بقراط فرماید: در نخود دو گوهر موجود است که در پختن از دست می دهد ،یکی
شور است که ملین شکم و دومی شیرین که بول را روان می سازد و آن گوهر شیرین شهوت انگیز
است .