1. معلم ها را بشناسید
و بدانید دنبال چه چیزی هستند. در جلسات مدرسه، جلسات اولیا و مربیان و … شرکت کنید
و با معلمین بچه ملاقات کنید. در مورد روش های تدریس و روش های تکلیف شب دادن و نحوه
کمک خودتان به بچه سوال کنید.
2. مشوق و ناظر باشید.
در مورد تکالیف، امتحانات و تست ها از او سوال کنید. او را تشویق کنید و تکالیف تمام
شده او را چک کنید و اگر سوالی داشت به او جواب دهید.
3. زمان درسی مشخصی
را برنامه ریزی کنید. بعضی بچه ها عصرها و بعد از عصرانه و بازی بهتر درس می خوانند.
بعضی بچه ها هم ترجیح می دهند اول شام بخورند و بعد تکالیفشان را انجام دهند.
4. به آنها کمک کنید
تا برنامه ریزی کنند. شب هایی که تکالیف سنگین است یا وقتی تکلیف داده شده دشوار است،
فرزندتان را تشویق کنید که کارهایش را تقسیم بندی کند. اگر لازم شد برایش برنامه ریزی
کنید و هر یک ساعت به او 15 دقیقه استراحت بدهید.
5. چیزهایی که حواسش
را پرت می کنند به حداقل برسانید. این یعنی تلویزیون روشن نباشد، موسیقی با صدای بلند
نباشد، یا تماس تلفنی نباشد. البته تماس با همکلاسی در مورد تکلیف شب اشکالی ندارد.
6. باید بچه ها خودشان
تکلیفشان را انجام دهند. اگر بچه ها خودشان فکر نکنند و اشتباه نکنند، چیزی یاد نمی
گیرند. والدین می توانند پیشنهاداتی بدهند و در مسیرها به آنها کمک کنند. ولی این وظیفه
خود بچه است که تکالیفش را انجام دهد.
7. محیطی مناسب انجام
تکلیف شب مهیا کنید. سعی کنید محلی که بچه تکلیفش را انجام می دهد نور کافی داشته باشد.
وسایلی مانند دفتر، مداد،پاک کن و تراش را در دسترس او بگذارید.
8. الگو و نمونه خوبی
برای او درست کنید. آیا بچه ها شما را به عنوان فردی که در بودجه اش تعادل ایجاد کرده
یا کتاب و … مطالعه می کند می بینند و می شناسند؟ بچه ها نه به توصیه ها و پندهای
شما، بلکه به کارهای شما نگاه می کنند و تقلید می کنند.
9. کار و تلاش او
را تحسین کنید. امتحانی که خوب از پس آن برآمده یا پروژه هنری او را روی در یخچال بچسبانید.
موفقیت ها و دستاوردهای درسی او را جلوی اقوام و آشنایان بگویید.
10. اگر فرزندتان
در مورد تکالیف خود مشکلات دائمی دارد، حتماً کمک بخواهید. با معلم بچه در مورد این
موضوع حرف بزنید. بعضی بچه ها چشمشان ضعیف است و خوب تخته را نمی بینند و باید عینک
بزنند. بعضی دیگر نیز بخاطر مشکل یادگیری یا اختلال حواس باید معاینه بشوند.