از لنز چشم چه می دانید؟

یادتان باشد لنزها مانع رسیدن اکسیژن به چشم‌ها می‌شود. اگر لنزها را شب از چشم‌تان خارج نکنید خطر ایجاد زخم‌ها در قرنیه شما به شدت افزایش می‌یابد. این زخم‌ها گاه می‌تواند منجر به کوری هم شود.

یک تکه پلاستیک شفاف بی‌رنگ یا رنگی، که در چشم شما قرار می‌گیرد و
باعث می‌شود بینایی شما افزایش یابد یا رنگ چشمان‌تان تغییر کند؛ در این مطلب به
مواردی اشاره می‌کنیم که تمام کسانی که از لنز استفاده می‌کنند باید در مورد آن دقت
کنند. اگر حتی یک‌بار بخواهید از لنز چشم استفاده کنید باید این مطلب را بخوانید.
تمام نکته‌هایی که در دل این مطلب است می‌تواند سلامت چشمان شما را از برخی خطرات
جدی حفظ کند.

– بیشترین زمان
احتیاط زمانی که لنز را داخل چشم‌تان می‌گذارید یا خارج می‌کنید.

راستش را بخواهید این زمان‌ها را می‌توان لحظات طلایی برای میکروب‌هایی
دانست که منتظر ورود به چشم شما هستند. شما انگشت‌تان را داخل چشم‌تان می‌کنید و
اینگونه فرصت ورود میکروب‌ها را به محیط چشم می‌دهید. قبل از تماس با لنز دست‌تان
را کاملا بشویید (و اگر می‌توانید ضدعفونی کنید). اگر هم به طور مرتب از لنز
استفاده می‌کنید بهتر است ناخن‌هایتان را کوتاه کنید تا ناخن‌های بلند و تیز شما
سطح لنزها یا سطح پلک و چشم‌تان را خراش ندهد. از آب معمولی (یا آب جوشیده) برای
شست‌و‌شوی لنزها استفاده نکنید و حتما از محلول‌های مخصوص نگهداری لنز استفاده
کنید.

– نخوابید زمانی که مدت طولانی لنزها را داخل چشم‌هایتان نگه می‌دارید

درواقع علت مخالفت بسیاری از چشم‌پزشکان با لنزها همین است که
استفاده‌کننده‌ها گاهی فراموش می‌کنند آنها را از چشم‌شان خارج کنند (یا تنبلی
مانع آن می‌شود) اما یادتان باشد لنزها مانع رسیدن اکسیژن به چشم‌ها می‌شود. اگر
لنزها را شب از چشم‌تان خارج نکنید خطر ایجاد زخم‌ها در قرنیه شما به شدت افزایش
می‌یابد. این زخم‌ها گاه می‌تواند منجر به کوری هم شود.

– زمانی که دارو مصرف می‌کنید

قطعا اگر بخواهید قطره‌ای در چشم‌تان بریزید، لنزها را خارج خواهید
کرد اما آیا می‌دانید مصرف برخی از داروهای خاص ممکن است با وضعیت لنز شما ربط
پیدا کند؟ مثلا اگر قرص‌های پیشگیری از بارداری مصرف کنید چشم‌ها به دلیل استروژن
موجود در این قرص‌ها به لنزها حساس‌تر خواهد شد. همین‌طور این قرص‌ها میزان اشک
ریزش را کاهش می‌دهند و اینگونه چشم‌ها خشک‌تر می‌شود و امکان آسیب‌ آنها با لنز
بیشتر می‌شود. قرص‌های ضدحساسیت و آنتی‌هیستامین‌ها هم چشم را خشک می‌کنند و برخی
داروهای ضدآکنه می‌توانند باعث ایجاد احساس خارش در چشم دارای لنز شوند.

– وقتی محلول‌های نگهدارنده مشکل‌ساز می‌شوند

 محلول‌های
نگهداری لنز در انواع و اقسام شکل‌ها و اسم‌ها و فرم‌ها در دسترس هستند اما
حواستان باشد که مواد نگهدارنده موجود در این محلول‌ها فاسدشدنی است؛ پس هرگز از
محلول‌های تاریخ‌گذشته استفاده نکنید. چنین محصولاتی می‌تواند مشکلات جدی را برای
چشم ایجاد کند. درضمن اگر محلول نگهدارنده لنز خود را با نوعی دیگر عوض کردید،
بدانید که ممکن است چشم‌تان نسبت به نوع جدید واکنش نشان دهد. درضمن هرگز محلول‌های
نگهدارنده را در ظرف‌های دیگر نریزید و درب ظرف‌های حاوی آنها را باز نگذارید زیرا
این کارها احتمال آلوده شدن آنها توسط انواع و اقسام میکروب‌ها را به‌شدت افزایش
می‌دهد.

-زمانی که چشم‌های شما بسیار خشک می‌شوند

از آنجایی که لنزها کاملا سطح روی چشم را می‌پوشانند و مانع از رسیدن
اکسیژن می‌شوند، بسیاری از استفاده‌کننده‌های لنز گهگاهی خشکی چشم را تجربه خواهند
کرد. این خشکی چشم ممکن است در برخی شرایط خاص (مثلا سوار شدن در هواپیما، بودن در
آب و هوای کاملا خشک، مصرف داروهای آنتی‌هیستامین و…) شدیدتر هم شود. بهتر است
تمام کسانی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، همیشه یک یا چند بسته قطره اشک
مصنوعی با خود داشته باشند تا در این مواقع از آنها استفاده کنند.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ