خانم‌های
عزیز باید به این موضوع توجه کنند که وقتی آقا، دو دستی به غارش می‌چسبد، نمی‌تواند و قدرت کافی ندارد که در این دوران توجه کافی و
همیشگی را به همسرش نشان دهد. او در مورد مشکلش صحبت نمی‌کند و در عوض تلویزیون را روشن
می‌کند،
روزنامه می‌خواند،
بیرون رفته و به سرگرمی‌های
مورد علاقه‌اش
می‌پردازد
و در همین زمان، خانم تنها مانده و احساس می‌کند نادیده گرفته شده است. خانم
می‌داند
شوهرش ناراحت است، اما به اشتباه فرض می‌کند چون شوهر با او در مورد مشکلش صحبت نمی‌کند، پس دیگر به او علاقه ندارد
وگرنه با این سکوت و بی‌توجهی
او را آزار نمی‌داد.
تقریبا هر عقل سلیمی باور دارد آدمها قبل از دیگران و اول از همه خودشان را دوست
دارند. ولی متاسفانه بعضی خانم‌ها
در قبال این عکس‌العمل
طبیعی مقاومت کرده و حتی از آقا ناراحت و متنفر می‌شوند. حتی دیده می‌شود خانم طلبکار شده و برای پس
گرفتن حقش از آقای بی‌توجه
وارد جنگ می‌شود!
راهکار
چاره‌ساز
خانم‌ها
این است که این اصل مهم را بدانند: واکنش آقایان به استرس، مکانیسمِ «از عهده بر
آمدن» است و به هیچ وجه در مورد آن صحبت نکرده یا احساسشان را نسبت به خانم بیان
نمی‌کنند.
پس خانم با همکاری با همسرش و مخالفت نکردن با او می‌تواند به آنچه نیاز دارد، دست
پیدا کند.
وقتی شرایط بغرنج می‌شود
یکی از بزرگترین اشتباهاتی که خانم مرتکب می‌شود، این باور است که می‌تواند درِ ورودی به غار تنهایی
شوهرش را بشکند و به او در حل مشکلش کمک کند. در حقیقت وقتی خانم قبل از آمادگی شوهرش از او می‌خواهد صحبت کند، به طور غیرعمد
ناراحتی شوهرش را بیشتر می‌کند
و باعث می‌شود
ماندن شوهر در غار تنهایی و سکوت بیشتر طول بکشد. این طبیعت زنانه خانمهاست که
وقتی شوهرشان ناراحت است از او دلجویی کرده و با او همدردی کنند. به همین دلیل سعی
دارند شوهر را از غار بیرون کشیده و با او صحبت کنند. خانم در این شرایط بارها می‌پرسد: چه چیزی تو را ناراحت
کرده؟ من می‌دانم
مشکلی وجود دارد. البته هر بار آقا پاسخ می‌دهد: «من خوبم. مشکلی نیست.» تلاش‌های مکرر و ناموفق خانم با شکست
روبرو شده و این باعث می‌شود
تا در نهایت بگوید: «تو دیگر مرا دوست نداری! چطور می‌توانی با من اینطور رفتار کنی؟
تو اصلا با من صحبت نمی‌کنی!»
اینجاست که آقا عصبی شده و کنترلش را از دست می‌دهد و حرف‌هایی می‌زند که بعدا از گفتن آنها
پشیمان می‌شود.
مثل کوه آتشفشان فوران می‌کند
و دعوایی غیر منطقی و بی‌اساس
شروع می‌شود
!
وقتی مرد از غار تنهایی بیرون آمد و به سمت همسرش بازگشت در اغلب
موارد خانم انتظار دارد که شوهرش فورا با رویی باز، مسوولانه و البته عاشقانه
رفتار کند. این همان اندازه غیر واقعی است که انتظار داشته باشیم خانمی که ناراحت
است، به سرعت آرام و قرار بگیرد و همکاری کند. بیشتر مردها بعد از گذراندن مدت
زمانی تامل بر جنبه مردانه زندگی‌شان
و کار کردن روی آنچه آزارشان می‌داده،
به کمی مهلت احتیاج دارند تا از نظر عواطف گرم شوند. کمکی که خانم‌ها می‌توانند به این فرآیند بکنند،
این است که قبل از صحبت کردن در مورد آنچه ذهن آقا را به خود مشغول کرده، مدتی به
او فرصت بدهند تا خودش را پیدا کند. گاهی این رفتار از طرف خانم‌ها امکانپذیر نیست، اما باید هر
طور شده چنین رفتاری داشته و با همسرشان در این موقعیت حساس هماهنگی داشته باشند.
در این صورت آقایان هم از این پذیرش و درک خانم‌ها استقبال کرده و بعدها در
شرایطی که همسرشان نیاز به حمایت دارد، بیش از قبل همکاری خواهد کرد. نکته مهم این
است که برخوردها و مشاجرات به این دلیل
اتفاق می‌افتد
که مرد دچار تنش و استرس شده ولی نیازهای هر دو در این شرایط متضاد یکدیگر است.