آنفلوآنزای فصلی: معمولا هر سال شایع می‌شود، اما میزان درگیری
آن با بدن آنچنان وخیم نیست، یعنی ممکن است در هر خانواده تنها یک نفر را زمین گیر
کند. ویروس آنفلوآنزا سرما دوست است و در نتیجه شیوع بیماری آنفلوآنزا معمولا در فصول
سرد سال بیشتراست و با علایمی خود را نشان می‌دهد.
علایم آنفلوآنزای فصلی: تب شدید ، گلو درد، سرفه خشک، آبریزش
بینی، بدن درد و کوفتگی، سردرد و بعضاً حالت تهوع و استفراغ. تا پیش ازشیوع آنفلوآنزای
خوکی یا آنفلوآنزای H1N1 آنفلوآنزای فصلی شایع بود
و مردم و به خصوص گروه‌های درمعرض خطر برای این بیماری واکسینه می‌شدند. از گروه‌های
درمعرض خطر می‌توان به سالمندان بالای 64سال، کودکان زیر 5 سال، زنان بارداری که سه
ماهه دوم و سوم بارداری شان با فصول سرد سال تداخل می‌یابد، بیماران مبتلا به امراض
مزمن از جمله بیماران کلیوی، قلبی-عروقی، ریوی، مجاری ادراری، ریوی، بیماران دیابتی
و بیماران ضعف سیستم ایمنی. سایر افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند می‌توانند
در منزل تحت درمان‌های متداول قرار گیرند و با استراحت کافی و مصرف مایعات فراوان به
بهبود برسند.