چربی به علت سهولت برداشت- تعداد مکان‌های دسترسی به آن- بی خط بودن و عدم حساسیت برای خود و از همه مهم‌تر انتقال بافت زنده و عدم حساسیت برای خود و از همه مهم‌تر انتقال بافت زنده با خاصیت ماندگاری طولانی یعنی یک نوع پیوند بافت زنده به عنوان بهترین filler محسوب می‌شود. عمل انتقال چربی یا پیوند چربی از محل بدن بیمار به یک نقطه دیگر در حقیقت سه مرحله دارد:
برداشت چربی بیشتر از نقاطی انجام می‌شود که فرد از چربی آن قسمت‌ها ناراضی بوده و یا برداشت آن چربی به زیبایی فرد کمک می‌کند که معمولا پهلوها یا کناره ران، شکم، داخل زانوها و ناحیه بالای ناف می‌باشد.
تغلیظ چربی: پس از کشیدن چربی، توسط فیلترهای مخصوص چربی و موادی که نبایستی گردش گردد، جدا و چربی خالص و غلیظ شده که رابطه مستقیم با درصد پیوند چربی در محل جدید را دارد به وجود می‌آوریم.
تزریق چربی: در مرحله تزریق چربی عوامل متعدد نقش دارند که بهترین آنها عبارتند از:
حجم تزریق: چنانچه زیادی چربی در یک ناحیه تزریق گردد، لایه کناری خونریزی می‌کند و لایه مرکزی از بین می‌روند. لذا نتیجه مناسب حاصل نخواهد شد.
ناحیه تزریق: هرچه ناحیه تزریق حرکت کمتری داشته باشد، احتمال ماندگاری چربی در آن ناحیه بیشتر است.
به عنوان مثال: تزریق چربی در ناحیه زیر چشم، گونه‌ها و خط خنده ماندگاری بالاتری نسبت به تزریق چربی در ناحیه لب دارد. به طور کلی 20 تا 30 درصد حجمی که در هر جلسه تزریق می‌شود، به شکل سلول‌های زنده در ناحیه تزریق به طور دائمی باقی خواهد ماند. بنابراین این این عمل در حقیقت تزریق یک ماده پرکننده برای پوشش ضایعه یا تغییر شکل ناحیه محسوب نمی‌شود، بلکه یک عمل کاشت سلول زنده است که با چاق و لاغر شدن بیمار، تغییر حجم می‌دهد. تعداد دفعات تزریق چربی چند جلسه است که بتوان حداکثر نتیجه را گرفت. فاصله تزریقات می‌تواند از یک تا چند ماه متغیر باشد.