یک فرد شاد، با دیدن گل، شادتر خواهد شد؛ ولی حس یک فرد افسرده به گل
این‌طور نیست؛ زیرا افرادی که به بیماری روحی افسردگی دچار هستند، خیلی با گل رابطه
خوبی ندارند و آنچنان که باید، از آن خوش‌شان نمی‌آید! این باور اشتباهی است که مثلا
یک عده تصور می‌کنند یک فرد افسرده اگر ازدواج کند، درمان می‌شود یا اگر به مسافرت
برود یا گل و کادو دریافت کند، بهبود می‌یابد! این، یک باور اشتباه است، مثلا شخصی که افسردگی شدید دارد و
مدام در حال گریه کردن است، وقتی گلی را به‌عنوان هدیه دریافت کند، خاطره‌ای بد برایش
به‌وجود می‌آید و هروقت گلی را ببیند، به یاد آن روز می‌افتد که در حال گریه‌کردن و
زجر کشیدن بوده است. در کل در مورد افراد افسرده باید گفت، دادن گل، زمانی موثر است
که خودشان در حال بهبود باشند و نشانه‌های بیماری‌شان در حال برطرف شدن. دسته دیگری
از افراد، انسان‌های عصبی و دلواپس هستند که به‌هیچ عنوان، متوجه گل نمی‌شوند و تا
زمانی که آرام بگیرند، گل تاثیری بر روح و روان آن‌ها نخواهد داشت.
برای افرادی که بیماری‌های پیچیده‌تری مانند روان‌پریشی و اسکیزوفرنی
دارند، دیدن گل‌ها، در درون‌شان افکار خیالی
ایجاد می‌شود؛ مثلا شخصی که به بیماری اسکیزوفرنی مبتلاست، فکر می‌کند شخصی که 20 سال
پیش به او علاقه داشته، برایش این گل را فرستاده یا مثلا تصور می‌کند دیدن گل در آن
روز، باعث خوش‌شانسی‌اش می‌شود و قرار است خبر خاصی را بشنود، در کل دچار هذیان و خرافات
می‌شود.