سه نوع: 1) برش در چین زیر سینه‌ای، 2) برش در اطراف هاله نوک سینه، 3) برش زیر بغل. البته امکان گذاشتن پروتز از راه
ناف هم وجود دارد (فقط در مورد پروتزهای سالین)
شایع‌ترین
برش به خصوص در دختران جوان برش در چین زیر سینه‌ای است که دسترسی آسان به بافت
سینه را امکانپذیر می‌کند
و در دید هم نیست. برش دور هاله سینه که مورد علاقه بعضی جراحان است به خصوص در
مواردی که قرار است همزمان با گذاشتن پروتز عمل لیفت (بالا کشیدن و رفع افتادگی
سینه) هم صورت گیرد برش بسیار مناسبی است. برش زیر بغل به طور عمده به علاقه بعضی
از بیماران در عدم وجود برش روی بافت سینه کاربرد دارد، اما اشکال آن این است که
به راحتی نمی‌توان
حد پایین سینه را تنظیم کرد و در بسیاری از موارد در این برش پروتز بالاتر از جایی
است که باید باشد. برش نافی در مورد پروتزهای سالین کاربرد دارد و به علت سختی
انجام این عمل و عدم توانایی تنظیم دقیق محل پروتز روش شایعی نیست. باید توجه داشت
که در میان برش‌های
ذکر شده، از جهت کم بودن تغییرات حس نوک سینه بهترین برش، برش زیر سینه‌ای است.